Eindelijk weer een geintje (1)

Geertrui:

Het werd wel weer eens tijd voor een geintje, dus ik had al een tijdje zitten broeden op een idee.
Niet op een ei, nee, dat doe ik niet, maar op een gedachte wil ik het nog wel eens doen.

Keetje

Omdat Vita niet helemaal lekker is door haar rui moest ik dit keer een andere hen uitkiezen voor mijn plannetje. En die andere hen had ik nu juist nodig, dus dat kwam heel goed uit.
Want wat was mijn lollige gedachte?
Ik wilde Ma Tok weer eens voor de gek houden.
En toen dacht ik aan die keer dat Keetje uit het vangnet was ontsnapt, nadat Ma Tok haar daarin had binnen gebracht in ons huis.
Dus ik sprak met Keetje af dat wij samen voor wat deining gingen zorgen in de avond. Keetje had er ook wel zin in, dus we gingen buiten in de lekker warme zon naast elkaar zandbadderen om ondertussen onopvallend ons plan te kunnen

Geertrui en Keetje op weg naar hun zandbad

bespreken.
Terwijl we zo bezig waren kwamen we telkens op nog mooiere ideeën, we lachten ons slap om alles wat er in onze koppen naar boven kwam. LazaRus had op een gegeven moment iets in de gaten en hij kwam vragen wat er zo lollig was, waarom wij telkens zo moesten lachen. "O, niets bijzonders, hoor," zei die gekke Keetje, "we lachten omdat ik mijn ene vleugel heel raar in het zand had gelegd, en toen ik hem er weer uittrok regende het

de 3 overgebleven kuifhoenders

overal zand."
Wij gierden het uit om dat rare verzinsel van haar en Laza liep kopschuddend weg bij ons.
"Wat een goeie smoes was dat," zei ik tegen Keetje en zij zei dat het zomaar bij haar opgekomen was, ze had er niet eens over na hoeven denken.
Zouden alle kuifhoenders een soort van aangeboren humor hebben? Dat ben ik me gaan afvragen na dit voorval.
Als Desiree weer vrij is, zo noem ik het maar, zal ik haar eens aan de snavel voelen, kijken of zij ook zomaar gekke gedachten krijgt als dat nodig is.

het op stok gaan van de kippen, ieder zoekt zijn plekje

Maar nu verder over mijn plannetje.
Ik had bedacht dat Ma Tok Keetje weer eens moest gaan zoeken in de tuin als ze onze deur kwam sluiten als we allemaal op stok waren gegaan.
Trouwens, nu ik het daar toch over heb: Odette zit tegenwoordig op de bovenrand van de hordeur in plaats van op de stok, dat heeft Ma Tok ook alweer een keer laten zoeken in de tuin, hahaha.
Ze kan soms toch zo dom zijn! Odette zat vlak naast haar hoofd op de deur en ze zag haar niet, omdat ze alleen maar op de stokken en in de legnesten keek. Maar goed, mijn idee voor een grapje had dit keer dus ook te maken met Ma Tok en haar tellen van ons voordat zij onze deur zou sluiten voor de nacht.
En nu stop ik, u moet lekker twee dagen wachten op het vervolg van dit verhaal.
Zo wordt u ook een beetje voor de gek gehouden.