Babette's overpeinzingen

Babette:

Wij wonen nu alweer een heel poosje hier in de Tok-tuin en ik kan u meedelen dat het ons hier erg bevalt.

Barbara

Nee, dat ons is geen majesteitsmeervoud, ik heb het over Barbara en mijzelf.
Barbara is het helemaal met mij eens dat wij een heerlijk plekje hebben gekregen om ons verdere leven te leven. De hanen zijn vriendelijk en de hennen zijn erg aardig. En we hebben een prachtig huis en een grote tuin om de hele dag in te scharrelen. Wat wil een kip nog meer?
Wij hebben intussen gemerkt dat er verschil zit in de dagen hier. Op zaterdag, zondag en maandag slapen wij uit, dan worden we pas om twaalf uur door Ma Tok uit ons huis gelaten. De andere dagen gebeurt dat om tien uur.

Babette bij andere Tok-hennen en -hanen.

Het is niet zo dat wij dat precies weten, hoe laat het is bedoel ik, maar dat hoorden we van de anderen. Het schijnt iets met een buurvrouw te maken te hebben. Ons zal dat worm wezen, wij zitten binnen net zo lekker als buiten, vooral nu het winter is. En dan is er nog een verschil. Alle dagen van de week worden wij goed verzorgd en krijgen we alles wat we nodig hebben, maar op zondag krijgen we extra lekkers. Dat extra bestaat uit vlokreeftjes of meelwormen.
Wij vinden dat prima, die dingen zijn vreselijk lekker!

losse veren van Yvonne en Yvette

U bent waarschijnlijk ook nieuwsgierig naar de beide witte grote hennen in hun ren.
Ik kan u vertellen dat het loslaten van hun veren doorgaat.
De sneeuwbui, die Laza dacht te zien, is nu een heuse piste geworden. Dus als er nog ski-liefhebbers zijn onder u: hier kunt u terecht.
Dat laatste is een grapje, maar dat had u vast al begrepen.
Op veren kun je niet skiën.
Ma Tok staat voor een raadsel.
Ze heeft Hoogendoorn al om raad gevraagd, want ze wil graag alles doen wat goed is voor haar dieren.
Omdat Ma Tok even dacht dat

Yvonne en Yvette tussen hun veren

Yvonne en Yvette zich verveelden in hun ren en daarom elkaars veren en die van henzelf gingen uittrekken heeft zij de meiden gierststengels gegeven, zodat ze wat te doen hebben.
Wij kregen toen natuurlijk ook een paar van die lollige dingen. We gingen er om de beurt mee door de tuin rennen, de anderen moesten proberen de sliert af te pakken en er dan weer mee verder te hollen.
Dat was erg grappig.
Toen we moe waren hebben we alle gierst-zaadjes eerlijk gedeeld. Heerlijk!
Ma Tok denkt nu niet meer dat verveling de oorzaak is van het witte verenkleed in de ren van Yvonne en Yvette, omdat er veel te veel tegelijk loskomen, maar het gierstfeest hebben we toch maar mooi meegemaakt.