Een kuiken in het mensenhuis

Anne C:

De laatste tijd is het een beetje druk in het mensenhuis.
Niet dat wij daar veel van merken, maar Ma Tok loopt nu en dan gehaast door de tuin om ons ons eten te geven en de poepjes op te ruimen.

Anne C (achter) en Annette als kleine kuikens

Begrijp me niet verkeerd, we krijgen gewoon alles wat we nodig hebben, maar ik merk toch dat Ma Tok op die dagen met haar hoofd ergens anders is.
Ik heb gehoord van Desiree dat er een mensenkuiken in het mensenhuis is op die dagen.
Wij hebben hem ook al gezien, Ma Tok liet hem voor het raam naar ons kijken. Hij zwaaide zelfs naar ons. Het is nog best een klein kuiken, voor een mens dan, voor een haan zou hij een reus zijn. Wij weten niet waarom dat kuiken nu en dan een dagje bij Pa en Ma Tok is, maar het is wel grappig om Ma Tok als een kloek te werk te zien gaan.

Desiree met haar broedkuikens Anne C en Annette

Ze lijkt dan wel op Desiree, onze broedmoeder, die was ook altijd zo aan het zorgen voor ons, voor Annette en mij.
Desiree vertelde dat Ma Tok niet

de moeder is van het kuiken, maar op de dagen die hij er is is zij een soort van broedmoeder voor hem.
Eigenlijk is zij zijn oma, de moeder van zijn vader, maar dat is mij te ingewikkeld, ik houd het er maar op dat zij als een kloek voor hem zorgt.
Dat kuiken zal niets te kort komen, dat weet ik zeker!

Yvonne en Yvette zijn nog steeds veren aan het rondstrooien in

kattenvoer uit blik tussen het eivoer voor Yvonne en Yvette

hun ren.
Ma Tok had aan Hoogendoorn gevraagd wat dit te betekenen had en daar zeiden ze dat het een late rui was.
De witte meiden krijgen nu, niet lachen hoor, kattenvoer uit blik te eten.
Dat is héél goed voor hun veren omdat er extra eiwit in zit. Natuurlijk krijgen ze daarnaast ook nog eivoer en meelwormpjes, en vitamines, zodat er nu echt alles aan gedaan wordt om Yvonne en Yvette snel weer nieuwe veren te geven, zodat ze goed beschermd zijn tegen de kou.
Ma Tok heeft, bij het foto's

Yvonne met haar kale plekken en zielige staartrestje

maken, ontdekt dat vooral Yvonne in de rui is.
Haar staart is, op één veer na, verdwenen en er zitten kale plekken op haar rug en nek. Yvette ziet er eigenlijk nog best goed uit. Ma Tok hoopt dat Yvonne goed van het kattenvoer eet, zodat ze weer snel helemaal mooi zal zijn.
Gelukkig is het nog niet keihard aan het vriezen, dus een beetje minder veren kan wel even.
Ma Tok is dus nog niet aan het breien geslagen.
Eigenlijk vind ik dat jammer, ik zou die twee grote meiden best wel eens willen zien met zo'n gekleurd truitje aan. Maar het is waar wat Ma Tok altijd zegt: "Er gaat niets boven je eigen veren om je goed warm te houden." En daar houd ik mij aan.