vrijdag 3 juni 2016

Keetje als aanspreker


Keetje:
Ik ben door Ma Tok uitgekozen om u een verdrietig verhaal te vertellen.
Ik heb tenslotte al donkere veren, zal ze wel gedacht hebben, een soort van rouwkleding.
Het gaat niet over de Tok-familie, maar over de kippenfamilie bij mevrouw Wies.

Blanca
U herinnert zich vast nog wel dat daar een klein wit kipje was gekomen, via de dierenambulance, waar mevrouw Wies werkt.
Ma Tok heeft haar een paar keer gezien, toen ze bij mevrouw Wies op bezoek was.
Ma Tok dacht dat dit witte hennetje een Serama was, omdat ze zo klein was en verder erg leek op een Chabo.
Het kleintje heette Blanca, een mooie passende naam voor een helemaal wit kipje.

Onze eigen Laza heeft al een verhaaltje over haar verteld, u kunt dit terugvinden in het bericht van acht april, dat "Wonderen" heet.
Daar kunt u lezen hoe Blanca een raar gezwel had, dat weer helemaal mooi ging genezen.
Jannes
Jannes vond haar ook erg lief, hij was regelmatig in haar buurt te vinden.
Blanca liep weer lekker te scharrelen en ze at ook goed, totdat mevrouw Wies op een dag zag dat ze erg mager was.
Toen ze haar daarom wat meer in de gaten ging houden merkte ze dat Blanca wel at, maar verder eigenlijk niet veel deed. Ze zat bijna de hele dag stil, soms met haar kopje in haar veren. Mevrouw Wies vertrouwde het niet, ze vroeg Ma Tok om raad, maar die wist ook alleen maar ziektes te opperen, die mevrouw Wies al had uitgesloten.
Blanca kreeg telkens wat extra lekkere hapjes, die ze heerlijk opat, maar haar gezondheid verbeterde niet.
Blanca en Sneeuwwitje
Net toen Ma Tok en mevrouw Wies nog een laatste redmiddel hadden bedacht, namelijk dat ze misschien gaapworm had, waar niet alle wormmiddelen voor helpen, en er een speciaal medicijn voor gezocht zou worden, kwam mevrouw Wies 's morgens haar tuin in en trof ze Blanca levenloos aan in het hok. Ze vond het erg jammer van dat kleine lieve kipje, al had ze dit eigenlijk wel aan zien komen.
Ook Jannes was bedroefd, nu had hij weer een hennetje minder en nog wel zo'n mooi, lief meisje.

Ik heb Blanca's verhaal ook aan de andere leden van de Tok-familie verteld. Zij voelen mee met mevrouw Wies en ook met Jannes, Wilhelmina, Xara, Grietje, Dora en Sneeuwwitje.


Ma Tok: met dank aan mevrouw Wies voor de foto's.

3 opmerkingen:

  1. Erg triest...
    Sterkte, mevrouw Wies! U heeft uw best gedaan...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja, we missen haar echt! Zelfs Sneeuwwitje is uit haar doen, die loopt maar een beetje in haar eentje. Dat doet Dora ook, hopelijk gaan die twee samen optrekken.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ach, zeker triest! Sterkte mevrouw Wies!

    BeantwoordenVerwijderen