Op audiëntie bij de koninginnen

Yvonne en Yvette:

Wij wonen erg fijn in ons paleis. Op de foto hierboven liepen we nog door de hele tuin, toen had Ma Tok nog niet door dat wij de kleintjes in hun kopjes pikten.
Wij konden daar echt niets aan doen, die rode kleine kammetjes zagen er zo verleidelijk uit, en als ze langsliepen kwamen die kammetjes precies onder onze snavels voorbij.

verrukkelijke rode kammetjes

Dan bewogen ze een beetje, door het lopen van de kipjes, en dan konden wij onze snavels gewoon niet dicht houden.
Nu wonen wij hier koninklijk in ons paleis met grote ren.
En saai is het hier nooit.
Zo kregen wij ook het verhaal van de verdwenen eieren te horen en er komen regelmatig hennen bij ons op bezoek.
"Op audiëntie" moeten we eigenlijk zeggen, want zo heet dat bij koninginnen en dat zijn wij nu.
Pas kwam Vita bij ons, ze vertelde dat ze Vera nog wel miste, maar dat het heel fijn was dat ze nu Geertrui als vriendin had gekregen.
Ze vroeg ons of wij het ook heel

Yvonne en Yvette: verknocht aan elkaar?

erg zouden vinden als er één van ons tweeën niet meer zou zijn. Daar hadden wij nog nooit over nagedacht en dat gaan we niet doen ook, als het gebeurt is het tijd genoeg om ons daar druk over te maken.
Later kwam Geertrui er ook nog bij, die had het over een nieuw plannetje, maar Vita zei dat ze nog even moesten wachten, anders had iedereen meteen door dat het weer iets van hen samen

Desiree, de oude dame

zou zijn als er iets vreemds gebeurde in de Tok-tuin.
En vervolgens kwam de oude dame er ook nog bij.
Toen werd het pas echt gezellig.
"Het lijkt hier wel een theekransje", zei Ma Tok, toen ze de tuin in kwam om ons wat slablaadjes te geven. Wat een theekransje is weten wij niet, maar het moet wel iets leuks zijn, want Ma Tok lachte erbij toen ze het zei.
Wij horen Zora ook heel vaak piepen. Volgens ons is het een opgewonden standje, ze gaat steeds harder gillen als ze haar zin niet krijgt.
Pippa is het een beetje zat in de ren met haar, hoorden wij van Desiree.
Wij zijn blij dat wij niet mogen broeden. Als we het al mochten zouden we toch nooit zo gek zijn

Pippa wordt het zat in de ren

om daar aan te beginnen.
Stel je voor: de hele tijd zo'n schreeuwlelijk om je heen, die je moet opvoeden en die nooit wil doen wat jij nodig vindt.
Het schijnt dat Pippa elk jaar minstens één keer broeds wordt, ze heeft zelfs een keer twee nestjes grootgebracht en toen wilde ze in september nog een keer opnieuw beginnen.
Maar dat vond Ma Tok wel een héél slecht idee, dat is toen ook niet doorgegaan.
Pippa moet toch wel een klein beetje getikt zijn, denken wij.
We zijn benieuwd hoe Zora er nu uitziet, we kunnen haar wel horen (helaas), maar niet zien. Dat komt pas als zij groot genoeg is om door de tuin te mogen scharrelen van Ma Tok en volgens ons is zij daar nog helemaal niet aan toe.
Veel te eigenwijs. Daar komen ongelukken van.