Oud en wijs

Nadine:
Wat een verhaal hè, van Desiree, die op haar twaalfde nog eitjes aan het warm houden was. Het was trouwens niet de laatste keer dat ze dat deed, de volgende dag zag ik haar weer op twee van onze eitjes zitten. Zou ze een beetje kinds aan het worden zijn?
Of zou ze toch echt nog een keer willen gaan broeden?

Nadine gaat Desiree aanspreken

Ik zal het eens aan haar zelf vragen.
Ze zei wel zo zelfverzekerd dat ze zich er te oud voor vond, maar als ze het daarna toch nog een keer doet is het te betwijfelen of ze de waarheid sprak.
Ha, daar gaat ze net.
"Desiree, ik zag je nu twee dagen achter elkaar op onze eitjes gaan zitten. En je zat allebei de keren echt in de broed-houding. Wil je echt nog een keer broeden, of gaat het allemaal automatisch, omdat je het vroeger hebt gedaan? Of weet je niet meer helemaal wat je aan het doen bent?
Ja, neem me niet kwalijk, hoor, ik wil je niet beledigen, maar ik begon zelfs even te denken dat je een beetje last begint te krijgen van een bepaalde ouderdomsziekte."
Gelukkig werd Desiree niet kwaad op mij, omdat ik dat zomaar aan haar vroeg.
Nee, ze lachte zelfs hartelijk.
"Ik ben blij dat jij de dingen gewoon bij hun naam durft te noemen," zei ze, "je draait er niet omheen, nu weet ik precies wat je bedoelt. Ik heb mij dat zelf ook afgevraagd.

Desiree in gesprek met Nadine

Toen ik de eerste keer die eieren onder mij schoof ging dat echt automatisch, ik had niet eens in de gaten dat ik aan het broeden was geslagen. Maar de tweede keer deed ik het welbewust.
Ik wilde namelijk kijken of ik het toch niet nog een keertje leuk zou vinden. Ik ben nu al zo oud, als ik het al zou willen is het nu of nooit, volgend jaar kan ik het vast niet meer."
"En," vroeg ik, "wat was je conclusie?"
Desiree zweeg een poosje, ze zuchtte en zei: "Ik moet je eerlijk bekennen dat ik het nog niet weet. Ik denk dat ik het eerst nog

lang geleden: Desiree met kuikens

een paar keer moet uitproberen." Ik dacht hier even over na en ik vroeg Desiree of ze het dan niet erg jammer vond van de misschien bevruchte eitjes,
die een dag werden bebroed en dan weer af zouden koelen.
Een eventueel begin van een kuikentje zou dan toch dood gaan.
Daar had Desiree ook al aan gedacht, daarom zuchtte ze zo. Maar ze had ook een heel goed idee, dat alles zou oplossen:
ze zou aan Ma Tok om een paar nep-eitjes vragen, dan kon ze daar op gaan zitten. Daar kan toch niets in groeien en zo zou ze er niemand kwaad mee doen.
Ik vond dat een prachtige oplossing.
Je kunt toch wel zien dat Desiree al erg lang meegaat, ze is zó wijs.
En nu maar afwachten wat er verder gaat gebeuren met onze oude dame.