Nog meer nieuws uit het Jannes kamp

LazaRus:
Er is alweer nieuws uit de tuin van mevrouw Wies.
Jannes heeft er een dame bij gekregen.

Grietje bij aankomst in de kamer van mevrouw Wies

Nou ja, nog niet echt, maar als alles goed gaat gaat dat wel gebeuren.
Ik zal u vertellen wat Ma Tok tegen mij heeft gezegd.
Op een dag was een collega van mevrouw Wies aan het joggen. Wat iemand daar aan vindt kan ik niet begrijpen, maar daar gaat het nu niet over. Die collega liep dus over straat te rennen, maar dat rennen zal niet erg hard geweest zijn, anders had hij niet gezien wat hij zag.
En wat hij dus wél zag, omdat hij niet zo hard liep, was een eenzame, natte kip onder een boom langs de weg.
Omdat hij, net als mevrouw

de kale staart van Grietje

Wies, bij de dierenambulance werkt, stopte hij natuurlijk direct en ging kijken bij het arme, doornatte, koude beest.
Hij keek om zich heen, maar hij zag niemand die naar een kip liep te zoeken.
Toen heeft hij haar maar meegenomen naar huis en daar heeft hij mevrouw Wies gebeld, omdat die zelf kippen heeft. Mevrouw Wies ging direct naar haar collega toe om de arme kip op te halen.
Het dier was broodmager, had een soort wondje bij haar staart en veel kale plekken.
Mevrouw Wies gaf haar een heerlijk warm plekje in een apart

de wond boven de staart van Grietje

hok, waar ze voorlopig mag bijkomen van haar avonturen.
Ze kreeg de naam Grietje.
Ze krijgt nu allerlei lekkere hapjes om aan te sterken en vitamines door haar drinkwater en zalf op haar verwonding.
En nu moeten we afwachten hoe het verder met haar gaat.
Ze lijkt sprekend op mijn Vera en Vita toen die net bij ons in de tuin kwamen wonen, dus het zou zomaar kunnen dat zij is ontsnapt uit een transport van legkippen naar de soepfabriek.
Als dat het geval is verdient zij zeker een tweede kans, zei mevrouw Wies tegen Ma Tok, die het daar helemaal mee eens was.

Ma Tok: alweer met dank aan mevrouw Wies voor de foto's.