Vita:
Er is iets aan de hand met mijn hartsvriendin Vera.
Vera |
Ik had al gemerkt dat Vera niet meer wilde eten en drinken en ze bleef ook in ons huis zitten met al haar veren uitgezet, alsof ze het koud had. Toen ik vroeg wat er aan scheelde wilde ze antwoord geven, maar in plaats daarvan kwam er een beetje water uit haar snavel lopen.
Dat maakte dat ik heel erg bezorgd werd.
Vita (achter) en Vera |
Nu is Vera weer thuisgekomen, maar ze zit in het nachthok van ons oude hok, helemaal alleen. Dat is nodig voor haar rust, zei Ma Tok.
Ze kreeg lekker eivoer en ze viel daar meteen op aan.
Dat leek mij een goed teken, dus ik vroeg aan Ma Tok of het nu echt nog wel nodig was dat ze alleen bleef zitten.
Ik heb haar veel liever bij mij in de buurt, dat is veel gezelliger.
Maar Ma Tok zei dat het leed nog niet geleden was en dat zij Vera heel goed in de gaten moest houden.
Haar krop had helemaal vol gezeten met water en zand,
Vera in het oude nachthok |
Nu mocht Vera weer eten, maar niet teveel tegelijk, want we weten nog niet of de krop nu weer voedsel doorlaat en als ze dan teveel eet zit ze zo weer verstopt.
Ma Tok moest Vera ook goed laten drinken en als ze dat niet uit zichzelf deed, moest het met een spuitje in haar snavel worden gespoten. Ik heb gezien dat Ma Tok dat al heeft gedaan. En als het nodig is moet ze Vera ook laten braken.
Als het niet heel snel beter gaat moet Vera weer terugkomen bij de dokter, anders gaat ze dood van de honger.
Wat een toestand!
Ik dacht dat ze al weer beter was, maar het blijft dus nog even spannend.
Stel je voor dat Vera dood gaat, ik moet er niet aan denken.
Kleine beetjes voer geven, ma Tok! Anders zit die schrokop weer verstopt!
BeantwoordenVerwijderenZeker spannend! Heel veel sterkte!
BeantwoordenVerwijderenMag Vera nu ook in Soestdijk wonen dan?