Arme kuif

Desiree:
Weet u het nog, wat ik een paar dagen geleden vertelde over mijn kuif?
Dat was dus een kwestie van "te vroeg gejuicht".

Desiree ziet niet veel meer

Ma Tok heeft mij nog eens goed bekeken, omdat ik telkens op het plateau van ons huis bleef zitten.
En toen zag ze het: mijn kuifveren waren helemaal voor mijn ogen gegroeid.
Ik kon dus niet echt veel meer zien.
Dat was op zich niet zo erg, want ik vond de trap naar beneden altijd wel weer een keer, maar lastig was het wel.
In die zin, dat al het lekkers op was als ik eindelijk beneden aankwam.
Natuurlijk kon ik dan mijn krop nog wel vol eten uit de gewone voerbak, maar wat snoep nu en dan is niet te versmaden en dat liep ik dus telkens mis.
Ma Tok heeft mij gisterenavond van de stok geplukt, toen zij de deur van ons huis dicht kwam doen.
Ze nam mij mee naar de grote schuur. Daar wikkelde ze mij in een grote witte doek, ik geloof dat het een oud hemd van Pa Tok was, maar daar gaat het nu niet om. Die doek om mij heen was om te voorkomen dat ik zou spartelen als zij

afgeknipte veertjes

mijn kuif ging bijknippen.
Omdat dat knippen vlakbij mijn ogen moet gebeuren is het wel belangrijk dat ik goed stil zit.
Ma Tok knipte en knipte, nu en dan onderbroken door een keurende blik op mijn gezicht. Daarvoor moest zij mij dan omdraaien, omdat ze mij knipte terwijl ik met mijn zijkant naar haar toe zat.
Na elke keuring vond zij dat ik nog niet voldoende zicht had en dan ging zij weer verder met haar schaar.
Toen ze eindelijk tevreden was keek ze nog eens goed naar mijn "tonsuurtje", zoals zij dat kale plekje op mijn kop altijd noemt. En toen zag zij dat er toch weer

Desiree met haar paarse tonsuurtje

in mijn kuif was gepikt.
Er zaten kleine bloeddruppeltjes tussen de veertjes.
En ze zei ook dat ze klontjes neten in mijn veren zag zitten. Die ging zij er ook nog uitknippen, de klontjes, maar ook de veertjes waar die aan vast zaten.
Ze ging maar door met haar schaar. En toen ze klaar was deed ze blauwspray op mijn kop, om de bloedplekjes te ontsmetten en het bloeden tegen te gaan. Bovendien werd mijn kale plekje nu paars in plaats van rood, zodat de andere hennen er niet meer zo snel in zouden gaan pikken.
Ik kreeg ook nog twee anti-luis druppeltjes in mijn nek en toen was ik klaar.
Ik mocht weer terug naar de stok om te gaan slapen.
Ik denk dat mijn mooie volle kuif nu niet meer zo mooi en vol is, zelf kan ik dat niet zien.
Mijn tonsuurtje is vast een flinke tonsuur geworden.
Wel paars, dat is een goede kleur voor een kalotje.
Daar troost ik mij dan maar mee.
En dat die akelige kriebelbeestjes weer een kopje kleiner zijn gemaakt.