Yvonne en Yvette:
Hallo mensen, vandaag zijn wij weer eens aan de beurt.
Yvonne en Yvette samen in de Tok-tuin |
Wij hebben nog nooit echte kou meegemaakt, in de grote schuur was de temperatuur altijd ongeveer hetzelfde.
Hier beginnen wij inderdaad te merken dat het minder warm is. Overdag schijnt de zon maar kort en ook niet meer zo warm als in de zomer.
We hebben daar geen last van, want we hebben inmiddels een goed dik pak veren gekregen, met daaronder nog een laag dons. Voor u zou het voelen alsof u een donzen dekbed om u heen had. Lekker warm dus.
Alleen onze poten zijn bloot, maar die kunnen daar wel tegen. En 's nachts kruipen wij lekker
lekker warm met z'n allen op de stok |
Als onze poten dan koud dreigen te worden laten wij onze lichamen wat naar beneden zakken, zodat zelfs onze voeten in het dons verdwijnen.
Geen kans op niet slapen door koude voeten dus.
Hebt u daar wel last van?
Dan moet u gewoon een beter dekbed aanschaffen of een extra deken nemen.
Of bedsokken aantrekken.
Die schijnen ook te bestaan.
Of een kruik met heet water meenemen naar bed.
Kortom: mogelijkheden te over voor u.
Yvonne en Yvette scharrelen lekker in de tuin |
Dat nadeel is niet voor ons, maar voor Pa en Ma Tok.
Wij zijn nu allemaal veel minder eieren aan het leggen.
De kuifhoenders en de chabo's leggen helemaal niet meer, zelfs Wiske is gestopt.
En wij, de geredde legkippen?
Wij leggen een enkele keer nog een ei, maar lang niet meer elke dag.
Ma Tok heeft tegen ons gezegd dat zij dat helemaal niet erg vindt, wij moeten onze energie nu maar even gebruiken om goed
Keetje kijkt bewonderend naar Vita's dikke donslaag |
Nou, dat doen we dan maar.
Vanmorgen heeft Vita nog een groot bruin ei geproduceerd, en wij hebben de dagen daarvoor elk een keer een ei gelegd.
Vera is even helemaal gestopt. We krijgen extra lekkere hapjes van Ma Tok, wat meer scharrelzaad, dat is een beetje vetter en dat is ook goed om warm te blijven. En vitamines hebben we ook al gekregen.
Wij zijn eigenlijk best een beetje benieuwd naar sneeuw, dat schijnt een soort witte regen te zijn, die niet in de grond zakt, maar erop blijft liggen.
Wel erg koud aan de voeten, hebben wij gehoord van de anderen.
En Ma Tok veegt dan een paadje voor ons om te lopen. Heel vreemd, maar erg interessant.
Laat maar komen, die winter!
Nou nee, liever niet!
BeantwoordenVerwijderenWij hebben, voor het geval, nog wel wat restjes wol om fleurige kippensokjes van te breien of haken.
BeantwoordenVerwijderenMisschien heeft Ma Tok nog wel een leuk breipatroontje? Wel voor dikke pennen graag, anders kunnen we niet op tijd klaar zijn.