Een gelukkig slot van de geschiedenis

Laza Rus:
Dat is allemaal weer op zijn pootjes terecht gekomen.

moeder en dochter 

Wat? Moet u dat nog vragen?
De hele kwestie van de droefheid van Maria, het vreemde gedrag van Keetje en de Geertruien en de onrust onder mijn hennen. Met hulp van die twee ondeugende meiden en Keetje is het verdriet van Maria helemaal naar de achtergrond verdreven. Ik had op mij genomen om nu Maria en ook onze dochter Wiske uit de droom te helpen.
Dat heb ik vandaag gedaan.
Maria keek vreemd op toen ik haar vroeg of ik haar en Wiske even alleen kon spreken. Natuurlijk voldeed zij aan mijn verzoek.
Eerst stond zij een beetje te

Maria's andere dochter Wilhelmina

bibberen, ik dacht dat dat van de zenuwen was, dus ik heb haar maar meteen verteld wat ik op mijn lever had.
Toen ik mijn taak had volbracht begon Maria blij te lachen.
En pas daarna vertelde ze mij waarom ze zo zenuwachtig had staan trillen toen ik haar te spreken vroeg.
Ze had even gedacht dat ook Wilhelmina nu was verdronken. Die arme hen, ze heeft wel een flinke schok gekregen van dat nare bericht over haar zoon.
Maar nu kon ze gelukkig weer lachen.
Wiske vroeg of de Geertruien en Keetje nu weer ieder hun eigen

Wiske

gang zouden gaan in de tuin en ik heb haar erop gewezen dat zij dat al aan het doen waren.
Wiske keek even rond en toen ze Keetje heel rustig in haar eentje zag zitten snavelen aan een lekker stukje bloemkool zag ze dat ik gelijk had.
Wat ik natuurlijk altijd heb, maar dat heb ik niet tegen haar gezegd, daar komt zij vanzelf wel achter als ze hier wat langer meeloopt.
Wiske vroeg ook of er nu nog gelachen ging worden, omdat er immers een grap van de Geertruien was geweest.
Ik heb tegen haar gezegd dat zij maar eens naar haar moeder moest kijken, die met een gelukkig gezicht heerlijk een hapje paprika naar binnen aan het werken was.
Dat is toch om te lachen, zo'n tevreden en blij gezicht van Maria.
Beter hadden de Geertruien mijn opdracht niet kunnen uitvoeren.

Het achterliggende plan

Geertrui en Geertrui:
Het is goed gelukt hè, ons plannetje?

Keetje kan weer in haar eentje scharrelen

Eigenlijk was het de bedoeling dat er weer eens flink gelachen zou worden in de Tok-tuin, om zo Maria te helpen haar verdriet te vergeten.
Maar toen wij maar niets lolligs hadden kunnen bedenken en Keetje ons zo goed had geholpen besloten wij haar bij ons idee te betrekken.
En zij heeft haar rol heel goed gespeeld, als een echte kuifkip, zullen we maar zeggen. We hebben een complimentje van Laza gekregen, omdat wij deze zaak zo slim hadden aangepakt.
Alleen weten Maria en Wiske nu nog steeds niet wat er aan de hand geweest is.
Wij weten niet goed hoe we haar dat moeten uitleggen. We zijn bang dat ze weer aan haar verdriet gaat denken als wij vertellen dat we het deden om haar op te vrolijken. Dus die taak, om alles uit te leggen aan haar, hebben we maar aan Laza overgelaten.
Hij is tenslotte de baas, dus hij mag de
ro. ..eh.. moeilijke klusjes opknappen.

Geertrui en Geertrui

En nu gaan wij weer eens lekker met ons tweeën rondlopen, zonder Keetje.
Hoewel het eigenlijk best gezellig was met haar erbij.
Ze kakelt nooit zoveel, ze gaat meestal stilletjes haar gang, maar we hebben toch wel lol gehad met haar. Vooral toen ze een keer heel zachtjes tegen ons zei dat ze ons weer eens lekker kwam lastigvallen.
En nu en dan kregen wij een vette knipoog van haar.
Toen één van ons eens zo'n knipoogje teruggaf waren we even bang dat Desiree dat had gezien, maar we hebben haar er niet over gehoord, dus ze zal het wel gemist hebben. Zij is ook niet meer de jongste en haar ogen zijn vast niet meer zo best.
En nu zijn wij heel erg benieuwd naar het verhaal van Laza aan Maria en Wiske.

De grote geheime vergadering (3)

Vera en Vita:
U hebt al heel wat gehoord over onze grote geheime vergadering.

Laza neemt de leiding over

Wij gaan dat niet allemaal herhalen, anders gaat u zich vervelen en dat is niet de bedoeling.
Wij beginnen daarom met ons verhaal op het moment dat
Laza binnenkwam en de leiding overnam van Desiree.
Wij begrepen eerst niet waarom Desiree haar plaats als voorzitter zo gemakkelijk aan hem afstond, maar dat werd duidelijk toen Laza begon te praten.
Hij vertelde dat hij een tijdje geleden de Geertruitjes een opdracht had gegeven.

bedroefde Maria

De inhoud daarvan was het opvrolijken van Maria, die erg bedroefd was om het overlijden van haar zoon Wendelmoed.
Laza had wel gezien dat de tweeling erg in haar krop zat met die opdracht, zo erg, dat ze zelfs 's nachts onrustig op de stok zaten te wiebelen in plaats van te slapen. Hij had er maar niets van gezegd, omdat hij wel begreep waar die onrust vandaan kwam. Toen hij hen de volgende dag met Keetje had zien praten en hen daarna lekker had zien rondscharrelen had hij bedacht dat die Keetje waarschijnlijk veel slimmer was dan iedereen dacht. En toen hij zag dat Keetje zich

Geertrui en Geertrui willen Keetje er niet bij hebben

heel anders begon te gedragen ten opzichte van de Geertruitjes had hij begrepen dat dat onderdeel van het plan van de twee deugnieten moest zijn.
Hij had dus net gedaan alsof zijn snavel bloedde.
Laza had ook gemerkt dat bijna iedereen in de tuin in de gaten had dat er iets raars aan het gebeuren was en dat de hennen

moeder Maria en dochter Wiske

er onderling zelfs over gingen kakelen.
Toen hij zag dat Maria zich er flink mee bemoeide begon hij te begrijpen waar de dames Geertrui op uit waren, namelijk op het afleiden van Maria van haar verdriet.
En omdat hij dit had willen zeggen tegen alle hennen behalve Maria en Wiske had hij Desiree met een knipoog Maria laten meenemen en later Wiske achter hen aan gestuurd, zodat hij het allemaal aan ons kon uitleggen.
Wij hoefden ons dus geen zorgen meer te maken.
Toen begonnen wij alles te begrijpen.
Wat een ingenieus plan van die twee krullenbollen!
En wat was het prima gelukt!

Maria had vast helemaal niet meer aan haar verdriet gedacht nu zij zich zo met Keetje en de Geertruitjes had bezig gehouden.
We hadden dit keer niet kunnen lachen om de rare fratsen van de tweeling, maar het resultaat van hun uitgevoerde opdracht was méér dan goed!

De grote geheime vergadering (2)

Yvonne en Yvette:
Wij waren best een beetje verbaasd toen wij door Odette naar een geheime vergadering werden geroepen.

Desiree heeft Vera en Vita uitgenodigd voor de vergadering

Wat zou er aan de hand zijn? Odette had erbij gezegd dat wij niets tegen de Geertruien en Keetje mochten zeggen, want
zij mochten er niet bij zijn.
Nu houden wij eigenlijk niet van achterbaks gedoe, maar toen we zagen dat Desiree met Vera en Vita stond te kakelen en zij ernstig haar kop schudde begrepen wij dat er iets héél bijzonders aan de hand moest zijn.
We konden ons niet voorstellen wat, maar dat zouden we ongetwijfeld op de vergadering te horen krijgen.
We gingen naar Vera en Vita om aan hen te vragen of zij wisten wat er voor problemen waren, maar zij schudden allebei hun

Keetje verschult zich onder een stoel
om dadelijk de Geertruien lastig te vallen

kop, zij wisten het ook niet.
Het enige wat hen was opgevallen was dat Keetje nogal vervelend tussen de Geertruien aan het stoken leek te zijn.
En omdat juist die drie hennen uitgesloten waren van de vergadering dachten zij dat het misschien daarover zou gaan.
Wij hadden dat nog niet opgemerkt, alleen dat Keetje in het huis telkens had zitten klieren als we moesten gaan slapen.
We zouden het wel horen, dachten we.
En dat was ook zo.
Desiree werd als voorzitster gekozen en toen werd er over

Yvette en Yvonne, de nieuwste aanwinsten in de Tok-tuin

Keetjes rare gedrag gekakeld. Verder mogen wij u niet vertellen wat er besproken is, omdat het een grote GEHEIME vergadering was.
Wij vonden het erg spannend dat wij daarbij mochten zijn.
Wij zijn tenslotte de laatste aanwinsten van de familie Tok, terwijl de Geertuien en Keetje hier al heel lang wonen en zij mochten niet eens weten dat er een vergadering was!
We vonden het wel jammer dat Laza onze vergaderplaats ontdekt had en dat hij de leiding overnam van Desiree.
Wat we niet begrepen was dat Desiree naar buiten ging en dat Laza Maria, en later ook Wiske, met haar mee stuurde.
Het leek net of Desiree vond dat Laza haar van haar voorzittersplaats verjoeg en zij daar boos om was. Toch ging zij heel rustig met Maria naar buiten, dus erg kwaad zou zij niet zijn want dan zou ze toch wel gekakeld hebben.
We laten nu het woord aan Vera en Vita, die nog helemaal niets over dit hele gebeuren hebben verteld. Zij moeten ook hun zegje kunnen doen, vinden wij.
Als geredden onder elkaar moet je de taken verdelen.

De grote geheime vergadering (1)

Desiree:

Als oudste is mij de eer toegevallen om verslag te doen van de grote geheime vergadering, die gehouden werd in de Tok-tuin. 
Aanwezig waren alle hennen, met uitzondering van Keetje en de beide Geertruien. 
Laza Rus was er ook niet bij.

Keetje en de Geertruien, onderwerp van de vergadering

Het had heel wat moeite gekost om iedereen bij elkaar te krijgen zonder dat de buiten gesloten hennen en Laza iets in de gaten kregen, maar uiteindelijk was het ons gelukt.

voorzitter Desiree

Zo begonnen we onze bijeenkomst met het kiezen van een voorzitster. 

Ik werd unaniem aangewezen, omdat ik de oudste hier ben. 

Ik heb gehoord dat er bij mensen door de voorzitter een hamer wordt gebruikt, waarvoor begrijp ik niet, misschien om klappen te kunnen uitdelen als er iemand niet op tijd stil is, maar wij hebben zoiets niet nodig.

Omdat de vergadering geheim was ga ik niet alles bekend maken wat er besproken is, maar het besluit waartoe wij kwamen zal ik u wel vertellen. 

Welnu, na veel vijven en zessen kwamen we tot de conclusie dat dit alles hoogstwaarschijnlijk was opgezet door de Geertruien.

Laza neemt de leiding over

Waarom Keetje met hen samenwerkte konden wij niet begrijpen en ook niet wat nu eigenlijk de bedoeling van deze hele geschiedenis was. Dus dat moest ook nog uitgezocht worden. Wij waren van plan om met deze vraag naar de tweeling toe te gaan, maar toen stak Laza opeens zijn kop naar binnen in onze geheime vergaderplaats. Tja, toen moesten wij hem natuurlijk wel vertellen wat wij aan het doen waren.
Laza kwam rustig bij ons zitten en hij vroeg aan mij of hij de

Desiree en Maria verlaten de vergadering

leiding van de vergadering mocht overnemen.
Dat vond ik een prima plan, ik was hard aan een pauze toe,
ik verging van de dorst door al dat gekakel.
Dus ik vroeg aan Laza of ik dan even weg kon gaan.
"Neem Maria maar even mee, die ziet helemaal bleek van moeheid," zei Laza. En zo gingen wij samen lekker even de poten strekken en wat drinken.
"Ze zullen toch wel op ons wachten voor ze verder gaan?" vroeg Maria. "Dat lijkt me wel," zei ik en ik nam Maria ook nog mee naar de etensbak om haar wat te laten eten.
Dat deed ik omdat Laza naar mij had geknipoogd toen hij mij opdroeg om Maria mee te nemen. Ik begreep dat hij iets te

moeder en dochter lopen rondjes

bespreken had met de anderen dat niet voor haar oortjes bestemd was.
Dus ik nam ruim de tijd om haar lekker te laten snavelen.
Toen kwam Wiske ook naar buiten. Ze rende naar haar moeder toe en ze zei dat Laza tegen haar had gezegd dat ze ook maar even lekker moest gaan rondrennen, omdat het niet goed was voor jonge pootjes om zo lang stil te zitten.
Laza zou ons wel roepen als we weer terug moesten komen. Maria prees Laza dat hij zo goed voor hun kind zorgde en toen ging ze samen met Wiske wat rondjes door de tuin lopen.

Ikzelf ging een poosje rustig zitten, ik ben tenslotte ook niet meer de jongste.
Ik ging zitten wachten totdat Laza ons weer naar binnen zou roepen. 
Gelukkig had Ma Tok van mevrouw Katblad heerlijke witlof voor ons gekregen, dus ik had tijdens dat wachten wel iets fijns te doen.
Ik was erg benieuwd naar wat Laza te vertellen had gehad aan zijn dames, iets wat niet iedereen mocht weten. Ik was ervan overtuigd dat ik erop kon vertrouwen dat onze baas weet wat goed voor ons is, maar ik vond het nu toch best een beetje spannend worden.

Vreemd gedrag (4)

Pippa:

Toen wij met alle Chabo's bij elkaar waren hebben wij om de beurt onze zorgen geuit over het vreemde gedrag van Keetje.

oude, wijze Desiree

Maria opperde dat Keetje misschien last had van de kolder in haar kop. Stel je voor! Niemand van ons weet of dat besmettelijk is, dus voor de zekerheid besloten we om niet te dicht in haar buurt te komen. Odette stelde voor om het met Desiree over deze mogelijkheid te hebben, ze vertelde dat zij en Desiree ook bezig waren met het in de gaten houden van Keetje. Odette had Desiree, als oudste en wijze hen aangesproken om te vragen of zij het met haar, Odette, eens was dat Keetje zich niet normaal gedroeg.
Maria was blij dat er door iedereen werd mee gedacht, ze was even bang geweest dat zij spoken had gezien.
Wat mij opviel was dat Wiske

Wiske, een goed opgevoed hennetje

alleen maar luisterde en zelf geen woord zei. Zo netjes en bescheiden als het een nieuw jong hennetje betaamt.
Ik heb Maria hier later een compliment over gemaakt, ze heeft haar dochter prima opgevoed.
Maria begon helemaal te stralen. Dat was mooi om te zien.

Het duurde een hele poos, maar toen kwam Odette terug met Desiree. Desiree stelde voor om met alle kippen te vergaderen over deze ernstige zaak.
Wij waren het daarmee eens, maar we vonden wel dat Keetje en de Geertruien buiten die vergadering moesten blijven.
En voorlopig Laza ook.
Het zou wel moeilijk worden om alle anderen bij elkaar te krijgen zonder dat die vier het in de gaten kregen. We gingen ieder voor zich zitten nadenken hoe we dat zouden aanpakken.
Ondertussen zouden Yvonne, Yvette, Vera en Vita ook stilletjes op de hoogte gebracht worden. Die wisten nog van niets. Of zouden zij ook al iets gemerkt hebben van de veranderde verhoudingen in de Tok-tuin?

Vreemd gedrag (3)

Nadine:
Er gebeuren rare dingen hier in de tuin.
Hennen, die niet echt de beste vriendinnen waren, zoeken elkaar op en staan te smoezen.

1 of 2 Geertruien?

En Keetje, die eigenlijk meestal in haar eentje aan het scharrelen is, probeert duidelijk aan te pappen met die twee vreemde vogels. Of ik daarmee duiven bedoel? Nee, ik heb het over de Geertruien.
Ik begrijp er niets meer van. Odette is opeens dikke vriendinnen met Desiree, terwijl ze de laatste tijd vaak met mij samen liep te scharrelen.
Met haar kon ik altijd goed kakelen, zij denkt na over de dingen.
Zal ik dan maar met Pippa gaan optrekken? Dat deed ik ook

Nadine in gesprek met Pippa

voordat zij weer broeds werd, en dat is nu toch over.
En Maria en Wiske zitten nog steeds vaak bij elkaar.
Alleen is ook maar alleen, ik vind daar niets aan. Ik vind het fijn om een vaste vriendin te hebben. Toen ik zo een poosje had lopen denken ben ik naar Pippa gegaan. Ik heb natuurlijk eerst gevraagd hoe het met haar ging, ze heeft tenslotte een rare tijd achter de rug, met die broedsheid.
Pippa zei dat het uitstekend met haar ging, maar dat ze vond dat het wel was veranderd in de Tok-tuin sinds haar broedsheid.

Toen ik haar vroeg wat ze daarmee bedoelde zei ze dat de verhoudingen helemaal waren

Keetje

veranderd.
Zij had het dus ook gemerkt.
Wij praatten hier een hele poos over en ik zei dat ik blij was dat zij het met mij eens was.
Ik had namelijk het gevoel gehad dat ik ergens buiten gehouden werd, omdat de andere hennen allemaal in groepjes van twee aan het fluisteren waren.
En ik was ook even bang geweest dat zij het allemaal over mij hadden gehad. Pippa zei dat dat zeker niet waar was, volgens haar ging het over Keetje, die steeds bij de tweeling rondhing. Wij besloten toen om de andere Chabo's, zijnde Odette en Maria, bijeen te roepen om deze kwestie te bespreken.

Wiske mag daar natuurlijk ook bij zijn, zij is tenslotte ook voor de helft een Chabo.
Ik ben benieuwd wat Odette te vertellen heeft over haar plotselinge vriendschap met Desiree, die toch bij de kuifhoenders hoort.
Wel spannend, dat er hier van alles aan het gebeuren is.
Het is eigenlijk nooit saai in de Tok-tuin.

Vreemd gedrag (2)

Odette:
Het is mij opgevallen dat Keetje steeds vaker in de buurt van de Geertruien is.

Keetje

Ze scharrelt telkens in hun buurt en als de tweeling samen wil smoezen dringt Keetje zich er steeds tussen. Het lijkt wel alsof zij bij hen wil horen.
Ik heb niet de indruk dat deze wens wederzijds is, Geertrui en Geertrui proberen Keetje te ontlopen, maar de zwart-witte kuifkip is erg vasthoudend.
Wat bezielt haar toch?
Ik heb al een tijdje zitten piekeren, maar ik kom er niet uit. Ik heb aan Desiree gevraagd of het haar ook was opgevallen.
Zij had alleen gemerkt dat Keetje 's avonds aan het klieren was als we op de stok zaten en dat Laza

Desiree bespiedt Keetje en de Geertruien

daar boos om werd.
Ze beloofde mij dat zij erop zou letten, want ik was bang dat ik me enkel maar iets in mijn kop haalde en dat het aan mij lag.
Na een hele poos kwam Desiree mij opzoeken, toen ik in het oude hok aan het schuilen was voor de motregen.
Ze zei dat ik gelijk had en dat Keetje inderdaad wel opvallend vaak in de buurt van de twee witte krullenbollen te vinden was.
Ze had ook iets anders raars opgemerkt, maar ze wist niet zeker of dat echt was gebeurd of dat zij het zich had verbeeld.
Het was net alsof één van de Geertruien naar Keetje had geknipoogd.

de 3 soorten kuifhoenders in de Tok-tuin

Wij, Desiree en ik dus, konden ons dat eigenlijk niet goed voorstellen, omdat de zusjes er een hekel aan hebben als iemand probeert tussen hen in te komen. Dus wij besloten dat die knipoog niet echt geweest kon zijn. Misschien had Geertrui een vuiltje in haar oog gehad.
Toch vonden wij allebei dat Keetje vreemd deed en dat ging Desiree, als mede-kuifhoender, ook aan.
De Geertruitjes zijn ook kuifkippen, maar zij zijn zo'n twee-eenheid dat we hen nooit als zodanig beschouwen.
Zij zijn gewoon een geval, of liever twee gevallen, apart.
Desiree zei tegen mij dat zij, als oudste hen, het op zich zou nemen om Keetje aan te spreken op haar gedrag.
Ze zou hier echter nog even mee wachten, misschien zou het allemaal wel vanzelf overgaan en dan zou zij voor niets een knuppel in het hoenderhok hebben gegooid.
Daar moest ik erg om lachen, om die

Laza wil mee lachen met Desiree en Odette

uitdrukking, en Desiree ook, toen ze in de gaten kreeg dat dat wel een beetje een vreemde manier van zeggen was voor een kip. Toen wij zo samen stonden te grinniken kwam Laza naar ons toe. Hij vroeg of er iets leuks was, dan wilde hij graag mee lachen.
Desiree vertelde wat zij zojuist had gezegd en Laza vond het ook lollig.
Gelukkig vroeg hij niet waarom Desiree die uitdrukking had gebruikt, want dan zou hij er vast zelf achteraan gaan, om alles uit te zoeken, bedoel ik.
En dat vonden wij geen goed plan, dan werd alles veel te erg opgeblazen. Desiree en ik spraken af om Keetje en de Geertruien goed in de gaten te houden en toen gingen we lekker verder met scharrelen.

Vreemd gedrag (1)

Pippa:

broedse Pippa op de hand van Ma Tok

Ik weet niet wat mij bezielde, nu was ik toch weer broeds!
Gelukkig is het over gegaan, door het ingrijpen van Ma Tok.
Zij sloot mij elke dag buiten, hoe koud het ook was, en dat heeft geholpen.
De andere hennen en zelfs Laza Rus schijnen tegen mij aan gekakeld te hebben, maar daar herinner ik me niets van. Wel weet ik nog dat ik telkens met mijn warme buikje in de koude tuin werd gezet.
Ik kon wel schuilen als het regende, want het oude hok staat er nog en dat is altijd open. Alleen heeft Ma Tok het nachthok afgesloten om te voorkomen dat ik daar zou gaan zitten broeden.
Ze heeft het maar druk gehad met mij.

En nu is er weer iets nieuws aan de hand in de tuin.
Niet met mij, hoor, ik ben weer helemaal in orde.
Het gaat nu om Keetje, zij doet raar.

Keetjes speciale slaapplek

Ze gaat elke avond in het huis op de rand zitten, vlak bij de deur. Dat doet ze al een tijdje.
Ma Tok heeft geprobeerd haar op de stok te zetten bij ons, maar ze vliegt dan meteen weer terug naar haar eigen plekje en nu
laat Ma Tok het maar zo.
Maar sinds gisteren wil ze daar ineens niet meer slapen.
Ze wil persé tussen de twee Geertruien in op de stok zitten.
En die vinden dat niet fijn, zij willen altijd bij elkaar zitten,
dan kunnen ze stiekem nog
wat kletsen als we moeten
gaan slapen van Laza.
De Geertruien duwen Keetje telkens weg, de ene keer

Maria en Wiske op de hordeur

probeert één van hen om tussen Keetje en de andere Geertrui in te kruipen, de andere keer duwen ze Keetje van de stok af.
Dat geeft een heel gedoe, en Laza wordt daar natuurlijk boos om. Hij wil rust in het huis als hij heeft gezegd dat het stoktijd is. En ik vind dat hij daar gelijk in heeft, hij is tenslotte de baas.
Ik begrijp niet wat Keetje eraan vindt om tussen die twee rare meiden in te zitten, maar ze blijft het volhouden.
Maria en Wiske slapen nog altijd bovenop de rand van de hordeur. Dat is door iedereen geaccepteerd als hún plekje, moeder en dochter gezellig bij elkaar. Nu Keetje zo moeilijk doet gaat Maria zich er mee bemoeien. Ze roept dan naar beneden dat Keetje geen goed voorbeeld geeft aan Wiske, die nog een kuiken is, al is ze dan groter dan zijzelf. Wiske protesteert hier dan weer tegen, ze zegt dat zij allang geen kuiken meer is, hoe komt Maria erbij?
En zo gaat het dan een tijdje door, totdat Laza boos zegt dat het nu uit moet zijn en dat hij degene die nu nog haar snavel open doet flink in haar kop zal pikken.
Dan is het direct stil en we gaan slapen zoals we zitten, tussen de Geertruien in of niet.

Een gekke opdracht

Geertrui en Geertrui:
Wat ons nu is overkomen.... We geloofden onze oren niet!

Laza Rus spreekt één van de Geertruien aan

Laza kwam hoogstpersoonlijk naar ons toe, dus wij dachten al dat wij weer eens op ons kop zouden krijgen omdat we iets verkeerds hadden gedaan, al konden we deze keer geen van beiden bedenken wat onze fout zou zijn geweest.
Wie schetst onze verbazing toen Laza zei dat hij een verzoek aan ons had?
En wat voor een verzoek!
Hij vroeg ons om iets leuks te bedenken, zodat we weer eens lekker zouden kunnen lachen in de Tok-tuin.
Wij vielen bijna van onze voeten van verbazing.
Eerst dachten we nog dat hij ons voor de gek hield, maar hij keek zo ernstig dat we wel moesten

Laza in gesprek met de andere Geertrui

geloven dat hij het serieus meende.
Hij zei dat het hem een goed idee leek om iedereen een beetje op te beuren, zodat we de narigheid achter ons zouden kunnen laten. Toen begrepen wij pas dat hij het ECHT meende en dat wij een OPDRACHT kregen van hem om iedereen voor de gek te houden! We werden er helemaal zenuwachtig van.
En het gekke is dat we, nu we iets lolligs MOESTEN bedenken, we dat met geen mogelijkheid konden.

Geertrui en Geertrui komen er niet uit

We gingen brainstormen, zoals we altijd doen, maar deze keer kwam er niet één enkel grappig idee bij ons op. We snapten natuurlijk best dat het er nu op aan kwam, dat we onze reputatie hoog moesten houden, maar dat maakte het er alleen maar moeilijker op.
We besloten er eerst maar eens een nachtje over te slapen, maar dat lukte ook al niet, we piekerden allebei de hele nacht en de volgende dag waren we allebei chagrijnig door slaapgebrek.

de Geertruitjes praten met Keetje

Toen bedachten we dat we er iemand anders in moesten betrekken en zijn we naar Keetje gegaan. We hebben haar ons probleem voorgelegd.
Zij begon te lachen en ze zei dat we het niet zo ernstig moesten opvatten.
We moesten maar gewoon lekker gaan eten en scharrelen, dan zou er vanzelf wel een gek idee naar boven komen borrelen.

Geertrui en Geertrui gaan een poosje gewoon scharrelen

Dat hebben wij toen maar gedaan.
We gingen achter in de tuin naar wormen graven.
Ma Tok had met de grote schep de aarde een beetje omgeschept en er waren wat wormen naar boven gekomen. De sukkels!
Zij hebben hun domheid met de dood moeten bekopen, hahaha. En toen we allebei een poosje zo onnadenkend hadden lopen rommelen tussen de anderen werden we weer een beetje rustiger en toen.... hahaha,
toen keken we elkaar opeens aan en we schoten allebei in de lach.


We hadden aan hetzelfde gedacht, zoals dat meestal gaat bij ons.
Gelukkig! Wij waren weer ons eigen, normale zelf geworden.

Het beste medicijn

 Laza Rus:
Ik heb het er maar druk mee, met het troosten van Maria.

Wiske met op de voorgrond Maria

Gelukkig is Wiske nog te jong om te beseffen wat er is gebeurd en dat houden we maar zo.
Zij heeft er niets aan om alles nu al te begrijpen. Wie weet wat haar allemaal nog te wachten staat in het leven.
Ik moet wel zeggen dat mijn hennen me goed helpen bij het afleiden van Maria. Eerst was ik even bang dat zij er in zou blijven hangen, in haar verdriet, maar ze is toch flinker dan ik dacht.
Ze begint alweer een beetje uit zichzelf rond te scharrelen.
Wiske is een grote hulp geweest die eerste dag, toen Ma Tok het bericht van Wendelmoeds dood net had gebracht.
Ik wist niet wat ik zag toen ik haar met haar vleugel om haar moeder heen zag zitten. Zij wordt een geweldige hen, dat zie ik nu al.

Helga, de lieve wijze hen, voorbeeld voor alle kippen in de Tok-tuin

Misschien kan zij zich later meten met de wijze Helga, die hier vroeger woonde.
Ik heb haar nooit gekend, maar zij moet erg wijs en goed geweest zijn,
altijd kalm en lief voor iedereen.
En die wijze Wiske is dan MIJN dochter!

de Geertruitjes zijn verbaasd over hun opdracht

Ik geloof dat het zo langzamerhand weer tijd wordt voor iets leuks.
En wie kan dat beter organiseren dan onze gekke tweeling, de Geertruien?
Dus ik heb hen opgedragen om iets te verzinnen.
Zij keken helemaal verbaasd dat IK daarmee naar hen toekwam, omdat ik meestal degene ben die hen op hun kop geeft als zij zich weer eens hebben misdragen door iemand voor de gek te houden.

U mag het niet tegen hen zeggen, maar eigenlijk vind ik hun grappen over het
algemeen erg geslaagd, vaak kost het mij moeite om mijn lachen in te houden.
Maar ik moet hen natuurlijk wel een beetje in toom houden, anders is het eind zoek.
Ze weten soms niet echt wat nog wel kan en wat eigenlijk niet meer.
En nu ben ik erg benieuwd waar zij deze keer mee komen.
Ik hoop dat we dan weer eens heerlijk kunnen lachen met ons allen, dat is het
beste medicijn tegen verdriet.

Troost

                                                                          Wiske:

Maria is bedroefd

Ma Tok heeft verteld dat mijn broertje Wendelmoed dood is. Mama Maria was heel erg droevig en toen werd ik ook verdrietig.
Ik weet eigenlijk niet zo goed meer hoe Wendelmoed eruit zag. En ik weet ook niet wat dood is. Omdat mama zo bedroefd werd moet het wel iets heel ergs zijn. Ik durfde het niet aan haar te vragen.
Papa Laza kwam haar troosten en alle kippen kwamen ook om ons heen staan.
Dat was best vreemd, dat doen ze anders nooit.
Dus toen begreep ik dat het ook wel iets bijzonders moest zijn. Mama Maria ging heel stil in een hoekje van ons huis zitten, op het plateau, in de zachte

Wiske blijft bij Maria

bodembedekking.
Toen ben ik maar dicht tegen haar aan gekropen en toen sloeg zij haar vleugel om mij heen, net als toen ik nog een kuiken was. Alleen ging het nu wel iets moeilijker, omdat ik zo langzamerhand groter ben dan zij.
Ze zei tegen mij dat ik er gelukkig nog wel was en dat zij er persoonlijk voor zou zorgen dat mij niets zou overkomen. Toen haar vleugel moe werd en ze hem weer tegen haar lichaam vouwde heb ik mijn vleugel om haar heen geslagen.

Laza naast Maria

Dat heeft haar, geloof ik, wel goed gedaan. Ze ging zelfs even zitten slapen.
Maar toen kreeg ik honger en een lamme vleugel en toen ben ik heel stilletjes naar beneden gegaan om te eten.
Mama Maria merkte niet eens dat ik weg was.
Gelukkig kwam papa Laza toen ook een poosje naast haar zitten, zodat ze niet alleen was toen ze weer wakker werd.
De hele dag is er iemand bij haar gebleven, alle hennen kwamen om de beurt naar haar toe. En Desiree heeft haar naar beneden gekakeld, en gezorgd dat ze wat ging eten en drinken, al had ze daar geen zin in.
Door Nadine werd ze meegenomen naar buiten en na een hele tijd kwam ze samen met Odette weer naar binnen.

Ik wist niet hoe ik me moest gedragen, ik wist niet of het raar zou zijn als ik gewoon ging eten en drinken als ik honger of dorst had.
Ik ben naar papa Laza gegaan en ik heb het aan hem gevraagd.

Wiske in gesprek met papa Laza

Wat "dood" was en of ik net als mama de hele dag verdrietig moest zijn.
Papa zei dat dood betekende dat je er niet meer was, beter kon hij het niet uitleggen, ik zou vast wel een keer meemaken dat een kip dood ging, want dat gebeurt in de Tok-tuin ook.
Ik begreep er nog steeds niets van, maar toen papa Laza zei dat ik gewoon kon eten en drinken en scharrelen werd ik een beetje geruster.
En ik had mama Maria al heel goed getroost, zei hij, hij had gezien dat ik met mijn vleugel om haar heen zat.
Als ik zo nu en dan even tegen haar aan ging zitten was dat heel goed, verder hoefde ik me er geen zorgen over te maken dat ik iets fout zou doen, want er bestaan geen regels voor hoe je je moet gedragen als er iemand verdrietig is, dan moet je gewoon je gevoel volgen en dat had ik al prima gedaan.
Misschien kon ik vanavond lekker tegen Maria aan kruipen, dan zou hij aan haar andere kant gaan zitten. En over een poosje zou haar verdriet weer voorbij zijn, dan werd zij vanzelf weer een blije hen. Het zou vast wel helpen dat zij mij nog bij zich had, er is niets fijners voor een moederkip dan haar eigen dochter te zien opgroeien.
En zo zou ik haar ook helpen en troosten.
Toen werd ik helemaal blij vanbinnen, omdat ik mama zo goed kon helpen,
gewoon door er te zijn.