De grote geheime vergadering (3)

Vera en Vita:
U hebt al heel wat gehoord over onze grote geheime vergadering.

Laza neemt de leiding over

Wij gaan dat niet allemaal herhalen, anders gaat u zich vervelen en dat is niet de bedoeling.
Wij beginnen daarom met ons verhaal op het moment dat
Laza binnenkwam en de leiding overnam van Desiree.
Wij begrepen eerst niet waarom Desiree haar plaats als voorzitter zo gemakkelijk aan hem afstond, maar dat werd duidelijk toen Laza begon te praten.
Hij vertelde dat hij een tijdje geleden de Geertruitjes een opdracht had gegeven.

bedroefde Maria

De inhoud daarvan was het opvrolijken van Maria, die erg bedroefd was om het overlijden van haar zoon Wendelmoed.
Laza had wel gezien dat de tweeling erg in haar krop zat met die opdracht, zo erg, dat ze zelfs 's nachts onrustig op de stok zaten te wiebelen in plaats van te slapen. Hij had er maar niets van gezegd, omdat hij wel begreep waar die onrust vandaan kwam. Toen hij hen de volgende dag met Keetje had zien praten en hen daarna lekker had zien rondscharrelen had hij bedacht dat die Keetje waarschijnlijk veel slimmer was dan iedereen dacht. En toen hij zag dat Keetje zich

Geertrui en Geertrui willen Keetje er niet bij hebben

heel anders begon te gedragen ten opzichte van de Geertruitjes had hij begrepen dat dat onderdeel van het plan van de twee deugnieten moest zijn.
Hij had dus net gedaan alsof zijn snavel bloedde.
Laza had ook gemerkt dat bijna iedereen in de tuin in de gaten had dat er iets raars aan het gebeuren was en dat de hennen

moeder Maria en dochter Wiske

er onderling zelfs over gingen kakelen.
Toen hij zag dat Maria zich er flink mee bemoeide begon hij te begrijpen waar de dames Geertrui op uit waren, namelijk op het afleiden van Maria van haar verdriet.
En omdat hij dit had willen zeggen tegen alle hennen behalve Maria en Wiske had hij Desiree met een knipoog Maria laten meenemen en later Wiske achter hen aan gestuurd, zodat hij het allemaal aan ons kon uitleggen.
Wij hoefden ons dus geen zorgen meer te maken.
Toen begonnen wij alles te begrijpen.
Wat een ingenieus plan van die twee krullenbollen!
En wat was het prima gelukt!

Maria had vast helemaal niet meer aan haar verdriet gedacht nu zij zich zo met Keetje en de Geertruitjes had bezig gehouden.
We hadden dit keer niet kunnen lachen om de rare fratsen van de tweeling, maar het resultaat van hun uitgevoerde opdracht was méér dan goed!