Eindelijk!

Vera en Vita:
Nu zijn wij pas echt vreselijk blij!
Na alles wat er over onze gedeeltelijke scheiding is verteld hebt u vast al door waarom.

Vita is blij

Vita: "Ik heb vanmorgen een perfect ei gelegd in het legnest van ons huis."
Vera: "Ja, ik had eerst al mijn ei in zo'n gele bak gedeponeerd, nog voordat Ma Tok de deur kwam opendoen voor ons. Zij wist niet van wie dat mooie bruine ei was, maar ze ging er van uit dat ik het gelegd had. En dat was ook zo."
Vita: "Toen Ma Tok nog in ons huis bezig was met poepjes scheppen en schoon water neerzetten voelde ik opeens dat ik ook even in zo'n nest moest gaan zitten. Ma Tok zag mij erin verdwijnen en toen bleef zij net zo lang wachten tot ik er weer uit kwam. Maar toen was er nog geen ei. Ik vond het nest niet echt lekker liggen, dus ik wilde één van de andere proberen. Maar die waren allebei bezet. In de ene lag Pippa en in de andere Maria."
Vera: "Ik had ook al gezien dat Vita in een gele bak ging liggen, dus ik was ook vreselijk nieuwsgierig.
Daarom bleef ik ook in de buurt.

Vera is ook blij

Toen Vita wat onrustig uit het nest kwam en in de andere bakken ging kijken begreep ik wel dat er nog geen ei was gekomen.
En ook dat het nest niet lekker lag, er zat niet genoeg tabak op de bodem.
Gelukkig had Ma Tok dat ook in de gaten en zij legde er een extra laagje in.
Toen ging Vita het nog eens proberen."
Vita: "Toen ik dan maar weer naar het middelste nest terug ging lag het plotseling wel helemaal goed. Het leek wel of er een extra bodempje tabak in was gekomen.
En toen kwam mijn ei al snel."
Vera: "Ik had de hele tijd Ma Tok in de gaten gehouden en ik zag dat zij de "tok", waarmee Vita's Ei in het legnest viel, ook had gehoord. Zij wachtte geduldig tot Vita opstond en uit het nest kwam.

2 blije hennen in de Tok-tuin

Toen ging ze snel kijken en ze haalde het meest perfecte ei ooit uit de bak tevoorschijn."
Vita: "Ik had al zo'n gevoel dat mijn ei deze keer goed was, het voelde weer net als vroeger als
ik er één had gelegd.
En toen Ma Tok het aan mij liet zien en mij prees wist ik het
echt zeker: Ik was weer
helemaal beter!"
Vera en Vita: "En nu zijn wij zó blij, we kunnen de hele dag wel kakelen van geluk.
Eigenlijk hadden we allebei de hoop al een beetje opgegeven dat alles weer goed zou komen. Ma Tok had het al gehad over een implantaat bij Vita, maar dat was

het implantaat met de inbrengnaald

nu niet meer nodig.
Gelukkig maar, want dat wordt met een dikke naald ingebracht. De antibiotica is ook op, dus er hoeven geen grote pillen meer te worden doorgeslikt.
Het enige waar Ma Tok nu op moet letten is dat de eieren van Vita nog niet gegeten mogen worden, omdat zij net pillen heeft gehad. Dat schijnt niet goed te zijn voor mensen.
Dus als zij niet weet van wie het gelegde grote bruine ei is gaat zij het weggooien.
Jammer, maar het is even niet anders. Wij krijgen nu allemaal vitamines in ons drinkwater, dat moet na een antibiotica kuur. Eigenlijk is het dus alleen maar nodig voor Vita, maar voor ons is het ook goed.
Wat zullen we nu gezond worden allemaal."