Droefheid

Maria:
Ik heb de opdracht gekregen om u iets droevigs te vertellen.
Het gaat niet om de familie Tok, maar toch heeft het zijdelings met ons te maken.
Het gaat over de kippen bij mevrouw Wies.
Nee, er is geen hen of haan in het water gevallen, gelukkig niet.
Maar er is toch iemand overleden.

de kippen van mevrouw Wies, met vooraan Salmiak, de Java kriel

Niet één van Pippa's of mijn kinderen, maar Salmiak, de zwarte hen met de opvallende witte oren.
Zij kwam een jaar of drie geleden binnen bij het Vogelasiel, waar mevrouw Wies werkt. Iemand had haar gevonden en ze was niet als vermist opgegeven.
Omdat mevrouw Wies haar zo leuk vond, mocht zij haar meenemen.

Javakriel met duidelijke kamdoorn

Door haar eigenwijze uiterlijk met een rozekam met kamdoorn in plaats van een gewone kam en haar spierwitte lellen kwam mevrouw Wies erachter dat zij een Javakriel was. Een rozekam is een vrij platte kam en een kamdoorn is een uitsteeksel aan die kam, dat naar achteren wijst.
Mevrouw Wies noemde haar Salmiak omdat ze zwart met wit was.
Vanaf het begin was ze behoorlijk aanwezig.
Toen het haantje van mevrouw Wies dood was nam Salmiak zijn taken over. Zo kraaide zij iedere morgen, al klonk dat behoorlijk minder fraai dan de ochtendkukel van de echte haan.

Salmiak houdt de kleintjes streng in de gaten

Zij nam altijd de beste hapjes en ze kletste de oren van mevrouw Wies haar hoofd.
Toen Wendelmoed, Wilhelmina en Xara bij mevrouw Wies kwamen wonen hield zij alles streng in de gaten.
Zo sliep zij 's nachts een keer bij de nieuwelingen in hun aparte hok om duidelijk te maken dat ZIJ toch echt de baas was hier.
Later heeft zij deze logeerpartij nog eens herhaald, maar toen liet zij zich wel corrigeren door Wendelmoed.

En toen werd zij ziek, een heel ernstige darminfectie, waar geen kruid tegen gewassen was. Mevrouw Wies haalde haar naar binnen om haar te vertroetelen, maar dat heeft niet meer mogen baten. En zo kwam er een einde aan het leven van een bijzonder kipje, dat nooit vergeten zal worden.