Toch een feestje!

Vera:
Hoera, hoera, hoera, driewerf HOERA!!!
Mijn grote vriendin Vita is weer lekker in de tuin aan het scharrelen!
En u begrijpt vast wel wat dat betekent.

Vita's eerste weer (bijna) goede ei

Inderdaad, ze heeft vanmorgen haar eerste (bijna) goede ei gelegd. Ma Tok had haar al vrijgelaten toen ze mijn ei had gevonden in een legnest. Dat kan, omdat ze dan weet dat een nieuw groot bruin ei van Vita moet zijn, omdat ik natuurlijk geen twee eieren op één dag leg. Dat kan geen enkele kip. Een ei doet er vijfentwintig uur over om helemaal klaar te zijn om gelegd te worden, dus twee op één dag is echt onmogelijk.
Ma Tok zag dat Vita meteen naar een legnest ging toen ze was vrijgelaten, dus ze ging rustig in ons huis staan wachten tot Vita klaar zou zijn. Zij was ook benieuwd hoe dat ei eruit zou zien. Vita had al een paar dagen helemaal niets gelegd, dus de kans bestond dat een nu gelegd ei goed zou zijn.
En haar geduld werd beloond!

Vera en Vita: onafscheidelijk

Wat ben ik blij!!
En Vita ook natuurlijk!
We lopen nu de hele tijd vlak bij elkaar, we kunnen er geen genoeg van krijgen om samen door de tuin te wandelen.
Laza Rus kwam Vita feliciteren met haar genezing, die nu toch wel bijna een feit is.
Dat kleine zwakke plekje en die stippels op haar ei zullen vast ook wel snel verdwijnen.
Ik ben er bijna zeker van dat Vita's volgende ei net zo perfect gaat zijn als mijn eigen legsels.
Vita moet nog wel een paar dagen doorgaan met pillen slikken.

de pillen van Vita

Ma Tok heeft dat overlegd met mevrouw Sandra van "Red een legkip".
Ma Tok dacht dat zelf ook al, omdat dat bij mensen ook zo gaat, maar voor de zekerheid heeft zij nog even contact gehad met mevrouw Sandra. Die was ook heel blij met het goede resultaat van de pillenkuur.
En Ma Tok is mevrouw Sandra heel dankbaar voor al haar goede raad, daardoor is Vita toch maar weer beter geworden.

Zonder haar was Vita misschien wel dood gegaan. Ik moet er niet aan denken.

En nu gaan wij met ons allen feest vieren in de Tok-tuin!