Legnood?

Vera voor "haar" hok

Gisteren is er iets heel vreemds gebeurd hier in de tuin waar wij nu wonen. Ons hok was opeens niet meer toegankelijk, allebei de deuren van de ren waren dicht. En het hok was niet leeg, nee, Desiree, die koekoekkleurige kuifkip, zat erin. Ze was behoorlijk aan het mopperen en ze keek helemaal niet blij, terwijl het toch een prima hok is met alle nodige voorzieningen erin. Vita en ik hebben er zeker een maand heerlijk in gewoond en nu is Desiree ontevreden; ik begrijp er niets van. Vita en ik hebben vannacht in het grote hok bij alle andere kippen geslapen. Vita was op de stok tussen de anderen gaan zitten, ik vond dat nog een beetje eng, ik zat op de grond van het nachthok, ook een goede plek om te slapen. Toen het goed donker was kwam de vrouw kijken of we allemaal binnen waren, dat doet ze elke avond, en toen heeft ze mij ook op de stok gezet; ik moet toegeven: het zit lekker en je kunt zo uitstekend slapen.

Vita verlaat het grote hok

overleg met Pippa

Laza Rus werd voorzichtig uit het hok getild, hij ging tegen de vrouw aan liggen en zo werd hij weggebracht, ik weet niet waar naartoe, vanochtend werd hij weer in de tuin gezet. Tot zover ging alles dus goed voor Vita en mij. We werden 's morgens wakker in het grote hok en Vita ging zomaar een ei leggen daar in dat nachthok. Daarna liep ze heerlijk opgelucht naar buiten, zoals u op de foto hiernaast kunt zien. Ik ging ook naar buiten, eerst maar eens wat rondlopen om te kijken of alles nog wel hetzelfde was gebleven in de tuin na onze nacht in het andere hok. Dat viel mee, de tuin zag er nog net zo uit als gisteren. Maar toen ik mijn ei wilde gaan leggen in het legnest van het hok van Vita en mij kon ik er dus niet in. Dat was vervelend, want ik wilde mijn ei toch wel kwijt, en om het zomaar ergens op de grond te leggen in de tuin, dat hoort niet, stel je voor dat Igor net langs komt en ermee gaat voetballen. Of dat dat stoute buurmeisje Mickie het meeneemt naar haar grote vriend. Je moet er toch niet aan denken. Maar wat moest ik nu? Ik stond voor ons hok en ik wist echt niet hoe ik mij uit deze moeilijke situatie moest redden. Laza kwam kijken of hij mij kon helpen, maar dat kon hij dus niet. Toen kwam Pippa mij te hulp. Zij begreep mijn probleem beter dan Laza, hij heeft nog nooit de drang gevoeld om  een ei te moeten leggen. Pippa zei dat zij haar ei altijd gewoon in het grote nachthok legde, net zoals Vita dat had gedaan, en dat ik dat ook gerust kon doen. "Ga daar maar lekker zitten, meid", zei ze, "en leg je ei gewoon daar in de houtsnippers, de vrouw vindt het daar wel en dan neemt ze het mee naar het mensenhuis". Dat heb ik nu dus net gedaan en ik moet zeggen dat ik me nu heerlijk voel, alsof er een last van me is afgevallen.
Ik hoorde ook van Pippa dat Desiree in ons hok zit omdat ze bloed op haar kop had en dat ze eerst weer nieuwe veren moet krijgen in haar kuif, omdat wij anders in haar kop gaan pikken. Nu moet ik toegeven dat ik gisteren ook een snaveltje bloed van haar heb geproefd, het is ook zo lekker, daar kunnen wij gewoon niet afblijven. Gelukkig is het legprobleem nu opgelost, van mij mag Desiree zo lang in ons hok blijven als nodig is, wij redden ons wel, Vita en ik.