Scheerapparaten?

Nadine Tok

Nadine is mijn naam en ik ben een Chabo, net als Laza Rus, Maria, Odette en Pippa. Op de foto ben ik net aan het eten, er was zojuist lekkers voor ons gestrooid in de tuin en dat moet je niet laten liggen, anders eten de anderen het op en dan heb je niks. Nou ja, niks is overdreven, er is hier altijd eten genoeg, maar dit was iets extra lekkers en dat wilde ik niet aan mijn snavel laten voorbijgaan, foto of geen foto.

Ze zeiden dat het nu mijn beurt was om iets te vertellen, liefst over mijzelf. Nou en dan doe je dat natuurlijk, wie wil er nu niet graag over zichzelf praten?
Ik ben in deze tuin uit het ei gekropen, mijn broedmoeder was Maria en ik heb de eer om samen met haar en mijn broedbroertje Nico op de foto bovenaan het blog te staan. Nico is naar Stolwijk verhuisd om naar een fokker te gaan, hij mocht daar de baas worden over een aantal hennetjes. In onze tuin is Laza Rus de enige baas, dat is genoeg, als er meer bazen zijn wordt het ruzie, zegt onze verzorgster en zij heeft altijd gelijk. Zelf heb ik nog geen eieren uitgebroed, misschien dat ik dat volgend jaar doe, ik voelde me deze zomer nog een beetje te jong, ik wilde eerst van het leven genieten voordat ik aan kuikens ga beginnen.
Ik ben een tijdje de enige bruine kip geweest hier, totdat die twee grote dames hier kwamen wonen. Ik vind het wel leuk dat er nu meer bruin in de tuin is, dat geeft toch weer een ander kleurtje tussen al dat zwart en wit, vindt u niet?

Vita na 3 weken

Vera na 3 weken

 Het gaat trouwens heel goed met Vera en Vita, dit zijn foto's van toen ze drie weken bij ons woonden en u kunt zien dat de pennen al veren zijn geworden (klik op de foto om het beter te kunnen zien). Ze kijken nog wel een beetje droevig, maar dat gaat vast ook wel over. Ze leggen ook eieren, hele grote, daar kunnen wij niet tegenop, maar onze kleine eitjes staan wel bekend als erg smakelijk, klein maar fijn dus. Niet alles wat groter is is automatisch beter, al denken veel mensen dat.
Onze verzorgster had op het internet uitgezocht wat het ras is van Vera en Vita en zij blijken "Brown Shavers" te heten. Omdat de vrouw wilde weten of er ook een Nederlandse naam is voor dit ras ging zij verder zoeken op de computer, maar ze kon niets vinden. Toen kwam ze op het idee om de rasnaam te laten vertalen door google en wat kwam er toen te staan? Raadt u het al? "Bruine scheerapparaten". Het is toch niet te geloven?
Het is wel fijn dat Vera en Vita zoveel extra lekkers nodig hebben om bij te komen van hun nare tijd, wij mogen overal graantjes van meepikken. Zo krijgen wij tegenwoordig elke dag, naast ons gewone scharrelvoer, gevriesdroogde vlokreeftjes, ei-krachtvoer, ruw strooivoer en op zondag ook nog gedroogde meelwormpjes. Voordat de twee nieuwen kwamen kregen we dat niet iedere dag, alleen op zon- en feestdagen en eivoer als we in de rui waren. Dat zijn we nu ook, dus dat komt goed uit. Vera en Vita hebben in het begin ook blikjes kattenvoer (geen pluimvee natuurlijk) gekregen, maar dat was toen ze nog in de ren zaten, dus daar konden wij niet bij. Wij krijgen dat alleen als we ziek zijn en dat waren zij toen eigenlijk ook wel een beetje, dus het was wel eerlijk dat zij dat kregen.
Zo, ik denk dat ik nu wel genoeg heb verteld, u weet nu wie ik ben. Laza Rus bepaalt wie de volgende verteller is, dus dat moet u maar afwachten.