Serieuze zaken!?

Laza Rus aan het woord

Zo mensen, daar ben ik weer. Ik vind dat er weer even genoeg gekakeld is door mijn harem, nu is het weer eens tijd voor wat serieuzere zaken.
Allereerst over de foto hierboven: Ziet u wel hoe ik mijn best doe op een bijzonder mooi exemplaar van mijn kraaikunst? Ik moet mij er helemaal voor uitrekken. Dat heb ik er graag voor over om u een genoegen te doen met mijn schitterende geluid.
U moet niet zeggen dat u het niet kunt horen, omdat u niet in de buurt woont, want dat is gewoon onzin. Ik ben zelfs in Nieuw Zeeland te horen en dat is aan de andere kant van de wereld. De vrouw heeft het mij zelf verteld. Zij heeft daar een zus wonen en die zus heeft mij horen kraaien. En verder dan Nieuw Zeeland kun je niet wonen.
Wat wel een beetje jammer is, is dat ik op de foto nog niet helemaal ben hersteld van de rui. Mijn staart is hier niet op zijn mooist, als ik in optimale conditie ben heb ik ook nog lange gebogen staartveren helemaal bovenaan, dat is werkelijk schitterend. Die veren zijn zwart met een groene glans. Als ik weer helemaal in optima forma ben zal de vrouw een nieuwe foto van mij maken, heeft ze beloofd. Anders denkt u nog dat ik hier een beetje sta te liegen. Er is nog wel een

foto van mijn staart, maar daar sta ik zelf verder weer niet zo geweldig op; de vrouw doet hem toch bij dit verhaal, al ben ik het daar niet zo mee eens, ik houd er niet van dat u mij ziet met een kop van een van mijn dames half voor mijn mannelijke lijf. En mijn fraaie gele poten staan er ook niet op, nu lijkt het net alsof ik in de tegels vastgegroeid ben.
Ziet u ook op de bovenste foto hoe mooi rood mijn kam en lellen kleuren als ik kraai? Dat is van de inspanning. Ikzelf vind het schitterend kleuren bij mijn zwarte veren.

En hebt u ook gezien dat aan het eind van mijn vleugels witte tips zitten? Als ik daarmee ga fladderen is dat een indrukwekkend gezicht. Daar is ook nog een foto van, kijkt u maar, rechts hierboven. Ik doe dat fladderen als ik ga dansen voor een van mijn dames, maar dat moet dan wel een bijzondere dame zijn, zoals Vera en Vita waren toen ze hier net waren aangekomen.

Laza en Vera

Zulke grote hennen had ik nog nooit gezien; en die waren nu helemaal voor mij!
Nu dans ik niet meer voor hen, ze zijn nu gewoon onderdeel van mijn harem geworden. Ik treed hen nu gewoon als ik daar zin in heb. Goed, omdat ze zo groot zijn moeten ze wel enige medewerking verlenen, als u begrijpt wat ik bedoel. Ik moet nu dansende bewegingen maken om niet van hun rug af op de grond te glijden. Dat zou een vreselijke blamage zijn, ik, de enige haan hier in de tuin, die van een hen zou afvallen. Nee, dan maar mijn vleugels gebruiken om mijn evenwicht te bewaren. En het staat ook wel elegant, vind ikzelf.

Zo, de volgende keer mag een van de dames weer tegen u aan kletsen. U hebt nu in elk geval weer even een serieus verhaal kunnen lezen.