En zo is het gekomen

Geertrui

Weet u hoe het gekomen is dat de mensen, die in het huis bij onze tuin wonen, kippen gingen houden? Nee, vast niet. Dan zullen wij u dat uit de doeken doen. De vrouw heeft het zelf aan ons verteld, toen ze een keer op de stoel gezellig bij ons in de tuin zat.
Vroeger was er hier, waar nu tegels liggen, gras en er waren bloemperken. Dat zal best mooi geweest zijn. Alleen komt er niet veel zon in onze tuin, dus de bloemen bloeiden niet geweldig en het gras was een ramp. Meer paardenbloemen en distels dan gras. Misschien kwam dat ook wel doordat de mensen niet zo goed voor de tuin zorgden, daar hadden ze geen tijd voor, zei de vrouw, ze hadden het toen heel erg druk met werken en met hun kinderen. Dat je het druk hebt met kinderen kunnen wij begrijpen, we hebben dat wel gezien bij de hennen die hebben gebroed en dan die lastpakken moesten opvoeden. Het lijkt leuk in het begin, maar als de kuikens zelfstandig zijn geworden zijn de broedmoeders toch weer blij dat ze het gehad hebben. Alleen Desiree niet, die leert het nooit, denken wij.
Maar goed, het was dus een rommelige tuin. Toen hebben de mensen er tegels in laten leggen, dan zouden ze alles veel makkelijker netjes kunnen houden. Dat dachten ze tenminste. Maar tussen die tegels begonnen al heel snel grasjes en ander onkruid te groeien, geen gezicht. Om dat schoon te krijgen moest er hard gewerkt worden, want met gif strooien of spuiten wilden de mensen niet. En ik had al verteld dat ze het druk hadden, dus de tuin werd weer rommelig. Totdat er iemand bij de man kwam en tegen hem zei: "Je moet kippen nemen, die pikken alles keurig schoon, dan hoef je niet zo hard in je tuin te werken en het ziet er toch netjes uit. En het is nog gezellig ook." De man overlegde met de vrouw en ze besloten om de raad van die andere man op te volgen. Er werd een kippenhok

tegels zonder onkruid

gekocht en toen belden ze naar dierenhandel Hoogendoorn in Stolwijk, die hadden mooie kippen en zij zorgden goed voor hun dieren, had de man gezegd, hij had zijn kippen ook daar gekocht, Hollandse kuifhoenders, die zijn zo leuk, elke keer als je ze ziet moet je weer lachen. Er werd opgebeld en ja hoor, er waren genoeg kuifkipjes aanwezig. De vrouw ging met een schoonzoon op weg naar Stolwijk en daar werden drie mooie zwart-witte kuifhoentjes uitgezocht. Ze mochten mee in de auto, ze reisden in een kattenmand. Er werd ook nog van alles gekocht wat nodig was voor het welzijn van de hennetjes, gelukkig wisten ze bij Hoogendoorn precies wat er allemaal nodig was, en zo kwamen de eerste drie kipjes hier in de tuin wonen. Ze werden Amalia, Amarentia en Anastasia genoemd. Toen zij na een weekje los door de tuin mochten lopen hadden zij de tuin heel snel op orde. En zoals u kunt zien op de foto houden wij, hun opvolgers, de tegels ook netjes vrij van alle onkruid, gewoon omdat wij de zaadjes zo vreselijk lekker vinden. Een foto van de eerste drie hennetjes is er helaas niet meer, daarom ziet u hier Desiree op het plaatje, maar wij verzekeren u dat de drie A's het net zo goed schoon hielden als wij het nu doen. En zo is het gekomen.