De dierenarts als vraagbaak (1)

Odette:
Het gaat langzamerhand iets beter met Pippa.

Pippa in de tuin, in gesprek met Vera

Ma Tok zet haar elke ochtend in de tuin en dan gaat de deur van ons huis dicht, zodat zij wel moet blijven rondlopen.
Daardoor kan haar buikje afkoelen, heeft Ma Tok gezegd, en dat is weer goed tegen het broedgedrag.
Maar zodra de deur open gaat rent Pippa weer naar een legnest om daar te gaan zitten. Ma Tok zorgt wel dat er geen eieren in de nesten liggen, maar Pippa blijft het proberen. En nu maak ik mij toch een beetje zorgen over haar. Stel je voor dat zij het niet afleert, hoe moet het dan verder? Ik heb gehoord dat Ma Tok het aan de dierenarts gaat vragen, als zij toch eten moet halen voor die grote rooie kater, die in het mensenhuis woont.

Iwan

Hij heet Iwan en hij is een beetje oud aan het worden, daarom krijgt hij speciaal voer, dat alleen bij de dierenarts gehaald kan worden. Hij is al dertien jaar, nog ouder dan Desiree.
Voor een kat schijnt dat nog niet zo heel oud te zijn, maar Iwan komt bijna nooit meer in de tuin, hij is altijd maar boven in het huis. In de nacht, als wij in ons huis slapen, gaat hij nog wel een paar keer naar buiten, maar dat doet hij dan helemaal boven.
Hij loopt dan over de daken, dat vindt hij fijn, dan kan hij alles goed overzien.
Hoe ik dat weet?
Dat heeft hij een keer tegen mij

Julius met Hilda

gezegd, in de tijd dat hij nog wel regelmatig bij ons in de tuin kwam.
Hij was goed bevriend met Julius, de voorganger van Laza Rus. Misschien komt hij ook wel niet meer zo vaak hier omdat Julius weg is. Die is een paar jaar geleden verhuisd, omdat hij erg veel en erg hard kraaide.
Ik heb hem nooit gekend, maar hij was een witte kuifhoen haan, heel mooi, volgens de hier wonende kuifkippen.
Natuurlijk vinden zij een kuifhaan mooi, dat komt omdat zij zelf ook kuiven hebben.
En je vind meestal dat waar je aan gewend bent het mooiste.
Zo vind ik Laza heel erg mooi, hij is echt een knappe haan.
Dat komt dan misschien weer omdat hij een chabo is, net als ik.
Wij mogen blij zijn dat wij zo'n mooie jongen hier hebben rondlopen.
En nu moet ik stoppen van Ma Tok, morgen mag ik verder vertellen.
Tot morgen dus, lezers.