Wanneer gaat het weer gebeuren?

Nadine:
Ik mag u vertellen over de gezondheid van Vita.
Het gaat iets beter met haar, ze legt gelukkig geen eieren meer zonder schaal.

een windei (ei zonder schaal)

Dat was zo'n raar gezicht, het leek net of er een mens een ei ging bakken, zei Ma Tok tegen mij toen ze het kapotte ei weghaalde.
Nu weet ik niet hoe dat eruit ziet, maar als het net zo is als de eieren van Vita dan begrijp ik niet dat mensen dat willen eten.
Zo'n raar flubber-ding, dat meteen kapot gaat als het in het nest valt, brrr. Ik ben blij dat ik nog nooit zo'n ei heb gelegd.
Ik heb aan Vita gevraagd of zij het niet eng vond om zulke eieren te leggen.
Vita zei dat ze het best een raar gevoel vond, het glibberde zo raar als het uit haar kwam.

eieren met een goede schaal (de bruine zijn van Vera en Vita)

Ze durfde er bijna niet meer naar te kijken als het was gelegd, maar ze deed het toch, uit gewoonte.
Wij doen dat altijd, even kijken of het ei goed gelukt is.
We kijken dan even achterom en als alles in orde is gaan we het legnest uit.
De ene keer is een ei mooier dan de andere, maar daar doe je niets aan. Het is tenslotte helemaal donker waar het gemaakt wordt, dus dan heb je er geen zicht op. Wist u dat de schaal van een ei een beetje zacht is als het ei wordt gelegd?
Het duurt maar heel even en dan is hij uitgehard, maar als het er echt nét uit is is de schaal vochtig en ietsje zachter dan bij een ei dat u gewoon in de winkel koopt. Dat is om het voor ons gemakkelijker te maken om te

Vita

leggen.
Ik ben daar wel blij om, dat zult u begrijpen.
Maar een ei zonder schaal, nee, dat zou ik toch niet willen.
Vita wil het natuurlijk ook niet, maar bij haar gebeurde het gewoon.
Omdat het gisteren de laatste dag van haar pillen was en ze nog geen goede eieren had gelegd heeft Ma Tok contact opgenomen met "Red een legkip", om te vragen of zij nu moest gaan afwachten tot het vanzelf goed zou komen, of doorgaan met een nieuwe kuur.
Mevrouw Sandra vond dat Ma Tok nog maar even moest doorgaan totdat Vita weer goede eieren zou leggen.

Vera en (achter haar) Vita

Dus Ma Tok heeft bij de dierenarts nieuwe pillen gehaald voor Vita.
Nu moet zij nog een hele poos die grote dingen slikken. Gelukkig heeft zij er geen moeite mee, ze slikt ze gewoon door.
Als ik die pillen zie moet ik bijna overgeven, zó groot zijn ze. Natuurlijk is Vita veel groter dan ik, en ook haar snavel is groter, maar toch... Ik hoop dat het nu maar snel weer helemaal goed gaat met haar gezondheid, Vera vraagt elke dag vol verwachting of het nu al eens over is.

Vita moet nog steeds apart zitten in het oude hok, omdat Ma Tok anders niet kan zien of zij al een goed ei heeft gelegd. En zij vindt dat helemaal niet fijn.
Vera vindt het ook niet leuk, zij mist haar vriendin bij het scharrelen in de tuin.
Omdat ik ook bruin ben, net als zij, ga ik maar zoveel mogelijk met Vera mee als zij ergens heen gaat. En ik ga zo vaak mogelijk kletsen bij de ren van Vita.

met zijn allen in de tuin, wanneer gaat het weer gebeuren?

Zij krijgt nu ook speciaal voer, waar ze geen eieren van gaat leggen, zodat haar leg-apparaat tot rust kan komen.
Dat voer is vreselijk lekker, het is eigenlijk voor wat grotere kuikens, maar voor een zieke kip is het vast ook erg goed. En nu maar hopen dat al die maatregelen vruchten gaan afwerpen, zodat Vera en Vita weer echt herenigd kunnen worden.

Ma Tok: ik hoop dat u tevreden bent met deze foto van Nadine, mevrouw Katblad, beter krijg ik haar niet op de gevoelige plaat.