Vita als VIP

Vita:
Dat is me nu toch ook wat!
Zit ik hier helemaal alleen in het oude hok, terwijl alle anderen lekker door de tuin mogen lopen!

windei zonder schaal, met alleen het vlies

Maar Ma Tok heeft mij uitgelegd dat het echt even nodig is, omdat ik ziek ben.
Ik heb wel gemerkt dat het eieren leggen niet helemaal gaat zoals het hoort, er komt steeds een raar slap ding uit mij glijden in plaats van een flink stevig glad ei. En ik voel me ook niet helemaal lekker, maar dat laat ik aan niemand merken, want dan ben ik straks de onderste in de pikorde en dat wil ik niet.
Ik heb het alleen tegen mijn beste vriendin Vera verteld en zij houdt haar snavel daarover, dat weet ik zeker.
Ma Tok heeft mij in het oude hok allemaal lekkere hapjes gegeven,

Vita in de tuin na haar pillenslikkerij

zoals eivoer, een gierststengel en natuurlijk ook ons gewone scharrelvoer. En een privé drinkbak heb ik ook.
Eigenlijk ben ik nu een heel belangrijke hen, ik krijg een VIP-behandeling.
's Morgens en 's avonds neemt Ma Tok mij op schoot.
Ze wikkelt mij helemaal in een grote handdoek en dan gaat zij dingen in mijn snavel stoppen. Roze en witte dingen.
Ze smaken naar niks, dus ik slik ze meteen door. Ma Tok zegt dat die dingen mij beter gaan maken. Nou, dan vind ik het best, het is niet vervelend om bij haar op schoot te zitten, ze zegt allemaal lieve woordjes tegen mij en als ik weer zo'n ding heb doorgeslikt zegt ze dat ik een flinke meid ben.

gevriesdroogde meelwormen

En dan krijg ik nog wat lekkers toe ook, een paar gevriesdroogde meelwormpjes. Mmmm, ik zou bijna blij zijn dat ik een beetje ziek ben.
De eerste keer dat ik die dingen, ze heten pilletjes, in mijn snavel geduwd kreeg was op een avond. Ik ging daarna slapen in het oude hok. De volgende morgen kreeg ik ze weer en toen zette Ma Tok mij lekker in de tuin.
Ik liep even rond en ik ging van het uitgedeelde voer snoepen.

Vita weer terug ik het oude hok

Maar toen Ma Tok klaar was met het poepjes scheppen in het huis kwam ze mij weer oppakken en ze zette me weer in het oude hok. Ik vond dat niet echt erg, omdat ik een extra schep eivoer kreeg, helemaal voor mij alleen.
Ma Tok vertelde dat zij in het huis op het plateau tussen de houtsnippers een vieze plek had gevonden, die leek op eiwit. Ze wist niet zeker of dat een oude of een nieuwe plek was, en nu was ze weer bezorgd geworden.
Want als het een nieuwe plek was kon het niet van mij zijn, omdat ik niet in het huis had geslapen.
Dan zou er nog iemand ziek kunnen zijn. Daarom moest ik in het hok, als er nu weer zo'n plek zou verschijnen zou die ook niet van mij kunnen zijn en dat zou betekenen dat er nog een zieke was.
Maar het kon ook wel een heel dunne poep zijn geweest of een oud windei van mij, het lag op een plek waar Ma Tok niet elke dag komt als ze poepjes schept.

Nu is het dus afwachten of er weer wat onregelmatigs in het huis komt te liggen.
Ik hoop het niet voor Ma Tok, want dan kan zij straks weer naar de dierenarts voor pillen.
Maar intussen zit ik hier prinsheerlijk in mijn privé-verblijf en daar geniet ik lekker van.
En ik krijg nog bezoek ook: Vera komt mij telkens opzoeken, dan kletsen wij even gezellig door het gaas van de ren heen. Het leven is goed!