woensdag 10 juni 2015

Een bijzonder kipje


Wiske:
Ik mag al zelf een verhaaltje aan u vertellen, ook al ben ik nog niet volwassen.
Dat mag omdat ik in de Tok tuin mag blijven, ook als de andere kuikens zijn vertrokken.

elk aan een kant onder moeders vleugels op stok
Vorige week zijn mijn broertje Wendelmoed en mijn zusje Wilhelmina ineens weg gegaan. Mama zegt dat dat zo hoort als je groter wordt, maar ik ben blij dat ik nog bij haar mag blijven.
Nu kan ik 's nachts tenminste nog onder haar vleugel kruipen als we op de stok zitten. Winnifred gaat dan aan haar andere kant tegen haar aan zitten en dan slaat zij haar andere vleugel om hem heen. Zo zitten wij dan lekker warm en veilig tegen elkaar aan.
Xara is ook al verhuisd, en zij is nog jonger dan wij.
Mama heeft van Ma Tok gehoord dat zij nu alle drie bij mevrouw Wies wonen.
het witte kipje met haar nieuwe familie
Daar is ook nog een klein wit kipje, dat bij hen in het hok zit. Het schijnt dat Wendelmoed zijn zusje en de andere twee goed beschermt en hen ook leiding geeft. Het kleine witje is erg blij met zijn aanwezigheid; hij heeft de meisjes ook naar boven het nachthok in gebracht de eerste avond dat hij daar was.
Ik ben best trots op mijn broer. Hij is daar de enige haan, dus het zal niet lang duren voordat hij daar de baas is. Dat ligt hem wel, hij probeerde hier ook al de baas te spelen over ons. Maar dat liet mama niet toe, dan kreeg hij op zijn kop.
Wiske: een bijzonder kipje
Ik ben de enige van de zes Tok kuikens die mag blijven.
Dat komt omdat ik een bijzonder kipje ben. Dat zeggen ze tenminste allemaal.
Zelf vind ik me helemaal niet bijzonder. Ik heb een klein kammetje en een klein kuifje, dat schijnt heel apart te zijn. Maar dat komt gewoon omdat mijn vader een chabo met een grote kam is en mijn moeder een Hollands kuifhoen met een mooie kuif.
Er woont ook nog een halfzusje van mij hier verderop in de straat, dat is een dochter van mijn vader en van een andere kuifkip, één van de Geertruien. Zij is bijna helemaal wit en ze heeft krulveren en ze heet Lieve.
Ma Tok heeft tegen mij gezegd dat zij mij erg mooi vindt.
Mij maakt het niet zo uit hoe ik eruit zie, maar ik ben wel blij dat ik bijzonder ben, nu mag ik tenminste hier blijven. Maar dat had ik al gezegd, geloof ik.
Onze Tok tuin is heel groot, dat heb ik gezien nu ik elke dag met mama en mijn broertje uit ons hok mag. En er lopen heel veel verschillende kippen en ook een mooie haan, die Laza Rus heet. Hij is de baas en mama heeft gezegd dat iedereen altijd moet doen wat hij zegt, ik dus ook. En dan komt alles vanzelf goed.

2 opmerkingen:

  1. Ach, wat schattig dat onder moeders vleugels... Leuke foto!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik ben heel benieuwd hoe je er later uitziet als je groot bent, Wiske. Dan ben je vast de allermooiste!

    BeantwoordenVerwijderen