De eerste indruk

Yvonne en Yvette:
Wij zijn hier zomaar beland, in deze tuin met kippenhokken en loslopende hennen en zelfs een haantje. Toen wij hier werden binnengebracht keken wij onze ogen uit.
Zoveel ruimte hadden wij nog nooit gehad, een heel hok voor maar twee kippen!
En dan ook nog zoveel heerlijk eten! Eerst wisten wij niet wat wij met sommige dingen aan moesten, maar als één van ons haar snavel voorzichtig in het bakje stak en daarna begon te smakken ging de ander ook heerlijk beginnen.

in het nachthok

De mensen, die ons hadden opgehaald, zetten ons eerst voorzichtig in het nachthok.
Daar hing een voerbak met heerlijk eten aan het dak, er waren zitstokken, er stond fris water... En dat was allemaal voor ons!
Omdat wij ergens buiten het nachthok kippen hoorden tokkelen gingen wij al snel het trapje af, naar beneden, waar ook nog twee rennen waren. Daar stond nog een drinkemmer met water en er lag eten op een grote steen. Het kon niet op.
We hoorden wat verderop ook zachte piepgeluidjes, en ook wat minder zachte, wat zou dat zijn? Het klonk erg lief. Wij zouden later leren wat dat was.

Desiree en Keetje op bezoek bij Yvonne en Yvette

Er kwamen al snel een paar lollig uitziende hennen bij ons kennis maken.
Ze hadden allebei een bol met veren op hun kop.
Ze stelden zich netjes voor, de gevlekte zei dat zij Desiree heette en de zwarte met de witte kuif was Keetje. Wij vertelden dat wij net Yvonne en Yvette waren gedoopt door de vrouw, die ons in het hok had gezet. Die vrouw blijkt Ma Tok te heten en alle kippen hier in de tuin horen bij de familie Tok. Wij heten nu dus Yvonne Tok en Yvette Tok.
Zo hebben wij ineens niet alleen een voornaam, maar ook nog een achternaam.
Wij hoorden van Desiree dat de familie Tok bestaat uit één haan, vier kuifhoenders,
vier chabo's, twee bruine legkippen en nu dus ook twee witte legkippen.
En dan zijn er ook nog zes kuikens. Van hen kwam het gepiep dat wij hoorden.

Wat hadden wij veel te verwerken op onze eerste dag hier in de tuin.
En wat sliepen wij vreselijk lekker in dat heerlijk ruime, lekker donkere nachthok.

het hok, uitgebreid met de extra ren

De volgende morgen wachtte ons nog een verrassing: ons hok was nóg groter geworden. Wij hadden er een extra ren bij gekregen.
Hoe wij kennis gaan maken met al onze andere familieleden hoort u een andere keer.
En waar wij vandaan komen, dat verhaal komt later, als wij alle nare dingen een beetje hebben verwerkt, het is nu nog te moeilijk voor ons om daarover te praten.