maandag 8 juni 2015

Grote volksverhuizing

Yvonne
Yvette




















Yvonne en Yvette:
Wij zijn inmiddels zover ingeburgerd in de Tok tuin dat wij bij de andere volwassen kippen in hun (en ons) nieuwe huis wonen. Wat is dat gezellig! Vooral 's nachts, als we allemaal op de stokken zitten. Laza Rus, die de baas is, vindt het niet goed dat er dan nog lang gekletst wordt, maar natuurlijk gebeurt dat toch. En die gekke Geertruien hebben altijd wel iets lolligs te melden, zodat iedereen moet lachen. Laza wil dan ernstig blijven, maar wij zien heus wel dat hij soms zijn snavel scheef trekt om hem dicht te kunnen houden. En dat is dan weer zo'n gek gezicht dat wij daarom weer in de lach schieten.

Pippa en haar kuikens
Zo hebben wij al een standje van hem gekregen op onze eerste nacht in het mooie nieuwe huis. Toen één van de Geertruien daarna naar ons knipoogde waren wij onze schrik daarover weer snel vergeten.

Onze verhuizing had een soort van grote volksverhuizing tot gevolg. Ma Tok bracht Maria en haar vier kinderen over naar "ons" oude hok, zodat zij wat meer ruimte zouden hebben.
En Pippa en haar tweetal verhuisden naar het hok van Maria, dit ook in verband met de ruimte, maar ook met het gemakkelijker openen van de rendeur, zodat die kleintjes ook eens in de tuin zouden kunnen gaan lopen met hun mamma.
Maria en Winnifred in de grote ren
Dat alles had een heleboel gepiep tot gevolg, dat wij hoorden vanuit ons nieuwe huis. Iedereen luisterde ernaar en had er iets over te zeggen, totdat Laza zei dat we morgenochtend allemaal wel zouden zien wat er gebeurd was en dat het niets ergs kon zijn omdat hij Ma Tok's stem hoorde en dat wij nu gingen slapen. Toen werd het rustig in het nieuwe huis. De volgende morgen zagen wij wat er allemaal was veranderd.
Wij konden nu niet meer in ons oude hok, dat was even wennen.
Gelukkig hield Ma Tok alles goed in de gaten, zodat er niet gevochten werd.
extra lekkers om de inburgering te bevorderen
Zij gaf ons allemaal extra veel lekkers, zodat wij ons dik en rond aten en met een volle krop en buik ga je nu eenmaal niet met elkaar op de klauw.
En nu gaan wij uit onszelf al gewoon met alle anderen mee naar binnen als het avond wordt. En onze eieren leggen wij in de gele legnesten, ons gewone eten halen wij uit de automatische voerbak, die binnen staat in ons huis.

Er is alleen één ding, waar wij samen een beetje mee zitten.
Wij willen graag aan Odette vertellen over ons gesprek met de Geertruien, want zij is een gevoelig meisje en wij vinden het helemaal niet leuk dat wij haar verdriet hebben gedaan, al was dat niet onze bedoeling. Dus vandaag gaan wij met de tweeling praten. Zij zullen het toch niet erg vinden als alleen Odette wordt ingewijd in onze grap?

1 opmerking:

  1. Ja hoor. Odette mag het weten, waarom niet? Dat zal ze op prijs stellen.

    BeantwoordenVerwijderen