Brood en spelen

Yvonne en Yvette:
Dat was spannend voor ons, het meedoen aan die grap van de Geertruien.

Yvonne gaat snel haar ei leggen nadat Vita is vertrokken

Wij hebben er best een behoorlijk aandeel in gehad, kunnen wij wel zeggen.
Het is echt moeilijk om een ei te leggen op commando.
Gelukkig leggen wij meestal op ongeveer dezelfde tijd als Vera en Vita, anders was het niet gelukt, hoor.
We waren blij dat alles eindelijk achter de rug was en dat het allemaal goed afliep. Het was fijn dat iedereen er hard om kon lachen, ook Vera en Vita.
Wij vinden grapjes wel leuk, maar het moet niet zo zijn dat iemand erdoor in de problemen komt.

het bord met lekkers

Gisteren kwam Ma Tok naar beneden met een bakje in haar handen.
Ze hoefde ons niet te roepen, want wij begrepen zo wel dat er iets lekkers voor ons in dat bakje zat. Maar dat het zó lekker zou zijn hadden we geen van allen kunnen bedenken. Niemand van ons had ooit zoiets heerlijks geproefd.
Ma Tok deed het witte spul op ons bord, maar toen ze zag dat wij er niet allemaal tegelijk van konden snoepen deed ze de rest maar gewoon op een hoopje op de grond. Dat vonden wij helemaal niet erg, wij eten zelfs graag van de grond.

de nasi op de grond

Ma Tok zei dat het witte spul nasi heette en dat het veel wordt gegeten door Chinese mensen. Nou, die mensen weten wat lekker is hoor!
Ma Tok zei ook nog iets raars, ze zei: "Nu eten kippen Chinees, meestal is het andersom"; wat zij daarmee bedoelde weten wij niet. En het interesseert ons ook niet, eigenlijk, als wij maar lekker kunnen snoepen, dat is het belangrijkste.
En die nasi, dat willen wij best iedere dag!
Ma Tok zei dat we dan maar bij Chinese mensen moesten gaan wonen, die eten het ook elke dag. Maar wij blijven toch maar liever hier in de Tok-tuin, hier hebben wij het erg naar onze zin. En Ma Tok heeft beloofd dat wij vaker nasi krijgen nu zij weet hoe lekker wij dat vinden. Dan hebben wij toch niets meer te wensen?