Weer wat nieuws (1)

Vera en Vita:
Er was zomaar opeens iets veranderd in de Tok-tuin.
Ma Tok had ons uit ons huis gelaten en ze had ons lekkers gegeven in de tuin.

het bruine bord met lekkers

Niet op ons bruine bord, waar ze meestal ook wat eivoer op doet. Dat was het eerste vreemde. Maar het raarste komt nog.
Ze had Pippa uit het legnest gehaald. Die domme kleine hen zit daar nog steeds te broeden op niks, er liggen helemaal geen eieren onder haar, maar ze blijft stug zitten. En als Ma Tok haar optilt om haar bij de etensbak te zetten gaat ze tekeer en zet ze al haar veren wijd uit.
Zo broeds als een eh..., ja, hoe zeg je dat, zo broeds als een ...eh... een broedse hen, ja, zo broeds dus.
Deze keer zette Ma Tok Pippa in de tuin bij ons, bij het lekkers dus, en toen ging ze terug naar ons huis.
En nu komt het: ze deed de hordeur dicht!

de gesloten hordeur

Dat was echt heel raar, dat had ze nog nooit gedaan.
Maar er kwam nog meer raars.
Ze had het kleine deurtje bovenaan bij het plateau al opengezet. Als het mooi weer is doet ze dat altijd, dan kan alles lekker door luchten, zegt ze. Wij moeten toegeven dat het soms niet al te fris ruikt in ons huis als wij daar met ons veertienen de hele nacht hebben zitten slapen.
En die onfrisse lucht komt niet van het slapen, als
u begrijpt wat wij bedoelen.
Als Ma Tok onze mestplanken heeft schoongemaakt is de stank al meteen veel minder, maar wat frisse buitenlucht is zeer welkom.
Maar we dwalen af.
Het ging er dus om dat het kleine deurtje open stond.
Wij, de legkippen, Yvonne en Yvette en Vera en Vita dus, gaan vaak door dat deurtje naar buiten. We lopen dan de lange trap af naar de tuin.
Wij nemen die route omdat Ma Tok het kleine deurtje altijd als eerste opent, nog voordat ze de grote deur openzet. Wij zijn dan dus al in de tuin bezig, lekker als eersten.

trosgierst

Natuurlijk gaan wij weer even naar binnen als het lekkers wordt uitgedeeld.
Stel je voor dat wij wat zouden missen!
Maar goed, om te vertellen wat er nog meer ging gebeuren moeten wij niet steeds dingen gaan uitleggen, anders komen wij nooit bij wat wij eigenlijk wilden zeggen.
Ma Tok ging de grote schuur in en ze kwam terug met iets vreselijk lekkers: slierten gierst!
Die ging zij aan de lange buitentrap ophangen.
Ze deed elastiekjes om een paar treden van de trap en daar stak ze de slierten tussen.
De trap kreeg daardoor een heerlijk feestelijk aanzien en wij gingen er direct naartoe om gierstzaadjes te pikken.

Morgen vertellen wij verder, nu gaan wij even met Yvonne en Yvette kakelen, gewoon voor de gezelligheid. Als u dat tijdverspilling vindt omdat u de rest van dit verhaal wilt lezen kunnen wij u vertellen dat gezelligheid vreselijk belangrijk is in het leven van een kip. En veel mensen zouden daar een voorbeeld aan kunnen nemen.