Vreemde verzorging (1)

Yvonne en Yvette:
Wat wij nu toch weer hebben meegemaakt...

onze huisdeur

Op een mooie zondagmorgen ging de deur van ons huis open en wij wilden natuurlijk meteen naar buiten.
Yvonne: "Ik was al beneden, dus ik rende de deur uit zonder verder om te kijken naar wie de deur had geopend. Ik ging ervan uit dat dat, zoals gewoonlijk, Ma Tok zou zijn. Zij doet altijd de deur open, dus waarom zou het nu iemand anders zijn?"
Yvette: "Ik was op het plateau, ik was al beneden geweest om wat te eten uit de grote voerbak, maar het duurde zo lang voordat de deur open ging, dat ik had besloten nog even op een stok te

Yvette

gaan zitten suffen. Het was tenslotte zondag en dan mag je lekker lui zijn.
Maar toen de deur eindelijk open ging vloog ik met een noodgang naar buiten. Tenminste, dat wilde ik doen.
Maar toen stond daar ineens die vrouw midden in mijn vliegroute.
Ik kon niet meer uitwijken en ik vloog door haar haren heen naar buiten."
Yvonne en Yvette: Ja, wij kwamen erachter dat het niet Ma Tok was, die ons vrijliet. Zij zet altijd een flinke stap opzij als zij de deur heeft geopend, omdat Laza een keer keihard in haar gezicht is gevlogen toen hij haast had om buiten te komen. Dus nu zijn wij gewend dat we zonder rekening te houden met obstakels naar buiten kunnen vliegen.
Deze keer niet dus.
Gelukkig kon de vrouw er wel om lachen nadat zij haar haar weer in model had gebracht. Niet dat dat veel verschil maakte, maar goed, het gaat om het idee.
Deze vrouw bleek erg vriendelijk, maar

de grote ton met ons normale voer

ook een beetje onwetend.
Ze wilde ons lekkers geven en daarvoor deed ze de grote voerton open, waarin ons normale eten zit.
Ze strooide dat in de tuin.
U begrijpt dat wij daar niet zo blij van werden en wij kregen gelukkig versterking van Vita, die op één van de kleinere tonnen ging zitten, om duidelijk te maken dat wij uit díe ton iets wilden hebben.
Eén van ons ging op een andere kleine ton zitten, om te laten zien dat ook daarin lekkers voor ons zat.
Gelukkig was de vrouw niet dom, ze begreep onze wenk en ze opende eerst de ton waar Vita op zat.

Op de rest van ons verhaal moet u echt even wachten, wij hebben allebei namelijk al een tijdje ...eh... aandrang; we moeten eerst een legnest opzoeken, als u begrijpt wat wij bedoelen.