Ouderdomskwaaltjes? (2)

Keetje:
Ik hoorde ze wel smoezen, hoor, gisteren, Ma Tok en Laza Rus.

Laza in gesprek met Ma Tok

En dat het over mij ging was wel duidelijk. Ik hoorde namelijk telkens mijn naam vallen. Verder keken ze allebei nogal zorgelijk.
Natuurlijk wilde ik toen weten wat ze te bespreken hadden over mij, vooral omdat het achter mijn rug om ging. Ik mag dan wel wat ouder zijn, maar achterlijk ben ik nog niet. Dus toen ze uitgesmoesd waren ben ik naar Laza toegestapt om opheldering te vragen.
En ja, toen ik het zo recht op de haan af vroeg moest hij wel antwoord geven, al zag ik duidelijk aan zijn snavel dat hij dat lieve niet wilde.
Hij nam mij mee naar een rustig hoekje van de tuin en daar begon hij aarzelend te vertellen wat Ma Tok tegen hem had gezegd.
"Eh...," begon hij.
"Ja, zeg het nu maar gewoon," zei ik tegen hem en ik keek hem recht in zijn ogen, "is er iets wat ik verkeerd

Keetje

heb gedaan? Of denken jullie dat er iets met mij aan de hand is? Jullie keken allebei zo bezorgd." "Nou," zei de baas, "Ma Tok was inderdaad een beetje aan het piekeren over jou en je gedrag van eergisterenavond, toen je niet in het huis op de stok of achter de hordeur was gaan zitten om te slapen, maar in ons oude nachthok." "O," zei ik, "wat is daar dan voor engs aan?"
"Ma Tok had je die dag ook al zo raar op en neer zien springen in een hoek van het hok, en toen je daar 's avonds ook was blijven zitten dacht ze ...eh..., dacht ze dat je misschien last had van een

Keetje wordt oud (?)

ouderdomskwaaltje."
"Een ouderdomskwaaltje? Dacht ze dat ik dement aan het worden was ofzo?"
Ik begon heel hard te lachen. Laza keek mij verbaasd aan. "Moet je daarom lachen?" vroeg hij. "Dat is iets heel ernstigs, hoor."
Toen heb ik hem maar uitgelegd dat ik niet lachte om WAT ze dachten maar OMDAT ze dat dachten. Ik mankeer gewoon helemaal niets en dat had Laza ook best kunnen begrijpen toen ik gisterenavond weer gewoon in het huis op de stok kwam zitten toen hij ons riep om op stok te gaan. Natuurlijk was dat pas ná het gesprek met Ma Tok, maar hij was daar nog steeds mee bezig, ook vandaag nog, dat had ik wel gezien aan hoe hij telkens naar mij keek en hoe hij mij stiekem

Laza rekt zich uit om Keetje in de gaten te kunnen houden

in de gaten probeerde te houden. "Maar waarom deed je dan zo vreemd?" vroeg hij.
"Tja, dat weet ik zelf eigenlijk ook niet," antwoordde ik, "ik denk dat ik het gewoon lekker vond om wat op en neer te springen en ik doe dat graag zonder dat iedereen het ziet en mij er vragen over gaat stellen." Ik zei er niet bij dat ik mij de laatste tijd wat oud en stram begin te voelen en dat ik daarom had besloten om wat gym-oefeningen te doen, want daar heeft niemand iets mee te maken. En dat ik in het oude nachthok was blijven zitten omdat ik zo moe was geworden van het (misschien een beetje te intensieve) sporten, zei ik er ook niet bij.
Ik heb Laza gevraagd om Ma Tok gerust te stellen en mij weer gewoon mijn gang te laten gaan, zonder extra toezicht. En ik heb hem bedankt omdat hij zo bezorgd over mij was geweest, want dat was toch eigenlijk best lief van hem. En van Ma Tok ook, ja.
Ik zal een extra mooi ei voor haar leggen als dank.