Eeneiïg

Geertrui: "Hé zus, het is alweer een eeuw geleden dat we iets leuks hebben uitgehaald."
Geertrui: "Ja, daar heb je gelijk in, het wordt weer hoog tijd, het is hier zo saai als ...eh...                 als een leeg legnest."

de 3 legnesten naast elkaar

Zo stonden wij te kletsen met elkaar en u moet het toegeven: wij hebben ons al een hele tijd voorbeeldig gedragen.
Zó voorbeeldig dat we er een beetje sloom van geworden zijn. Dat laatste kan ook door de rui komen, of door de warmte, maar het is toch echt zaak om weer eens wat te bedenken.
Dus wij gingen brainstormen.
En om te zorgen dat niemand dat in de gaten zou hebben gingen wij allebei in een legnest liggen, naast elkaar.
Dat heeft Ma Tok handig gedaan, hihihi, handig voor ons dan, die drie nesten naast elkaar in het huis.

Yvonne en Yvette: nog te zielig

Als er niemand binnen is kunnen wij ongestoord praten en als er iemand binnenkomt doen we net alsof we aan het leggen zijn.
We waren een poosje gekke dingen tegen elkaar aan het zeggen, maar een echt plan kwam er niet uit.
Toen besloten we dat we eerst een slachtoffer gingen uitzoeken, misschien zou er dan een goed, of liever, een slecht, idee in ons opkomen.
Laza Rus hadden we er al zo vaak tussen genomen, het moest nu maar eens iemand anders zijn. Desiree vonden we te oud, Yvonne en Yvette nog een beetje te zielig, Wiske te jong, dus bleven over: Keetje, Odette, Maria, Nadine, Pippa, Vera en Vita.
Misschien konden we Vera en Vita wel nemen, die zijn met hun

Vera en Vita, ideale slachtoffers

tweeën, net als wij, dus die kunnen makkelijker een geintje opvangen dan een hen alleen. Goed, dat was een begin.
Nu nog de mop, die we zouden gaan uithalen.
We dachten en we dachten, telkens gestoord door iemand die even wat kwam eten of drinken, totdat Desiree met haar roze elastiekje naast ons in het nog lege legnest kwam liggen, om een ei te leggen. Toen moesten wij een hele tijd onze snavels houden, want Desiree is niet meer van de snelste als het op leggen aankomt. Als het op iets anders aankomt ook niet, maar daar ging het nu even niet om.

Desiree met haar roze elastiekje

We lagen daar zo te suffen dat we bijna in slaap vielen. En dat was juist het goede moment. Hebt u dat ook wel eens, dat je een heel helder idee krijgt vlak voordat je in slaap sukkelt?
Wij wel. We schoten allebei tegelijk omhoog uit onze luie houding en we vergaten bijna dat Desiree nog naast ons zat, dat we dus nog even onze snavel dicht moesten houden. En dat is moeilijk, hoor, als je allebei heel erg graag iets wilt vertellen.
We begonnen allebei een beetje te schuiven in het nest, van ongeduld, maar Desiree bleef maar liggen. Toen hielden we het niet meer uit en gingen we heel langzaam en voorzichtig staan en keken we in het nest van Desiree. En wat denkt u?
Ze lag te slapen!
Hadden we ons daarvoor zolang stil gehouden?
We renden snel naar buiten en we zochten daar een plekje op in het nachthok van het oude hok. En daar vertelden we elkaar wat we hadden bedacht.
En weet u wat nou zo grappig was?
We hadden allebei hetzelfde bedacht!
Tja, dat heb je met eeneiïge tweelingen.