Verschoten eieren?

Vera en Vita:
Wat ons nu toch is overkomen.... je gelooft je eigen ogen niet!
Wij wisten echt niet wat we zagen.
En nu wilt u natuurlijk weten waarom wij zo verbaasd zijn.
Wel, dat zullen wij u eens veerfijn uit de doeken doen.
Vita was de eerste, die het overkwam.

Vita

Vita: "Ik was in het legnest gaan zitten om een ei te leggen.
Omdat dat niet zo snel ging als ik had verwacht ging ik nu en dan even uit het nest om een rondje te lopen, dat wil nog wel eens helpen. En dan ging ik weer terug het nest in. Toen ik weer een tijdje in de gele bak had gelegen kwam eindelijk het ei.
Ik bleef nog een poosje liggen om bij te komen en toen ging ik opgelucht het nest uit.
Omdat Ma Tok net lekkers aan het strooien was keek ik niet achter mij om mijn ei te bewonderen, iets wat ik anders altijd doe. Nee, ik wilde niets missen van het lekkers, dus ik rende meteen naar Ma Tok, die net buiten het huis gedroogde meelwormpjes verdeelde onder de samengestroomde hennen.

groot wit ei

Laza riep heel hard dat er iets te halen viel, dat doet hij altijd.
Dat vind ik vreselijk aardig van hem, hij zou ook alles in zijn eentje kunnen opeten, maar dat doet hij nooit. Goed, het duurde dus even voordat ik weer aan mijn net gelegde ei dacht.
Ik ging toch nog even kijken in het legnest en wat zag ik daar? Ik krijg nog de bibbers als ik er weer aan denk. Er lag een groot SPIERWIT ei in het nest. Hoe kon dat nou? Ik leg altijd bruine eieren. Ik zou toch niet ziek zijn? Hoewel ik precies wist dat ik in het achterste nest had gezeten keek ik voor de zekerheid ook

Vera

nog in de andere legnesten, maar daar lag niets. Ik wist niet hoe ik het had, dat zult u begrijpen."
En toen gebeurde precies hetzelfde bij Vera.
Vera: "Ik had een ei gelegd in een legnest en ik was snel naar buiten gegaan, omdat ik zo'n dorst had gekregen van het lange liggen. Dus ging ik naar de grote waterbak, die naast het oude hok staat. Die drinkt het lekkerste.
In het huis staat ook een drinkemmer, maar om daaruit te drinken moet ik met mijn kop scheef nogal diep bukken, terwijl ik in die grote bak mijn hele kop kan steken als ik dat wil.
Toen ik klaar was met drinken kwam Vita naar mij toe met haar

Vera en Vita in het oude hok voor overleg

verhaal over het rare witte ei, dat zij had gelegd. Omdat ik nog niet naar mijn eigen ei had gekeken zijn wij samen naar de legnesten gegaan en u raadt het al: mijn ei was ook spierwit!"
Wij zijn naar het nachthok van het oude hok gegaan om eens rustig te kunnen praten en nadenken over wat er met ons aan de hand zou kunnen zijn.
We bekeken elkaar om te zien of we soms plotseling witte oren hadden gekregen, maar dat was niet zo, die waren nog steeds mooi rood.
En nu zijn wij een beetje ongerust over onszelf en over elkaar.
We hebben besloten om ons volgende ei af te wachten.

Als dat ook weer wit is gaan wij aan Ma Tok vragen of zij weet wat er met ons zou kunnen zijn.