Weer wat nieuws (2)

Vera en Vita:
Onze excuses, lezers, dat u een dag langer op het vervolg van ons verhaal hebt moeten wachten. Laza Rus moest zo nodig eerst zijn "belangrijke" verhaal vertellen.

Goed, we gaan nu dus eindelijk verder waar wij eergisteren waren gebleven en dat is bij de feestelijke aanblik van de lange trap met slierten gierst eraan.

de lekkere trap

Eén voor één sprongen we naar de slierten en pikten we er in, om zo de zaadjes eruit te krijgen. Heerlijk! Het was lang geleden dat wij dat hadden geproefd.
Ma Tok zei dat zij eerlijk gezegd was vergeten dat zij ze had, die slierten, maar nu kwamen ze goed van pas. Het was namelijk haar bedoeling dat wij via de lange trap en het kleine deurtje naar binnen zouden gaan als wij een ei wilden leggen of iets anders in het huis doen, zoals wat gewoon voer eten of een slokje nemen uit de drinkemmer. Buiten staan ook twee drinkbakken, dus daarvoor hoeven wij niet persé naar binnen, maar soms is het gewoon lekker om binnen een snaveltje te nemen.

Maria springt naar een sliert gierst

De buitentrap was dus mooi en lekker versierd door Ma Tok. Maar niet iedereen begreep haar bedoeling. Om díe trap te gebruiken om binnen te komen, dus.
Pippa stond vertwijfeld voor de hordeur naar binnen te kijken naar de legnesten.
Wij probeerden haar mee te nemen naar de trap, maar zij begreep daar niets van, ze was nog steeds in haar roes om te broeden.
Ze stond daar wel meer dan een uur zielig te kijken.
Toen konden wij het niet meer aanzien en hebben wij de hordeur voor haar opengeduwd met onze grote zware lichamen. Pippa vloog naar binnen naar een legnest en ze ging er met een diepe zucht in zitten, weer

Pippa weer in het legnest

broeden op niks. Ze bedankte ons niet eens, zo broeds was ze, echt alleen maar met het zitten op... eh... op niks bezig.
Toen vroegen wij ons af of we er wel verstandig aan gedaan hadden om haar binnen te laten, zo leert zij het natuurlijk nooit af. En Ma Tok's plan was door ons gedwarsboomd, terwijl zij het vast heel goed had bedoeld.
We keken elkaar aan en we waren het erover eens: we hadden het echt niet langer volgehouden, dat kijken naar
het arme kleintje.
Misschien was Ma Tok daarom ook weggegaan uit de tuin na
het sluiten van de deur.
Omdat zij er ook niet tegen zou kunnen.
Hoe Ma Tok reageerde op onze actie hoort u de volgende keer, wij gaan nu eens even flink drinken allebei, we zijn helemaal schor geworden van het kakelen.
En als we de hele dag zo door zouden gaan zou de buurvrouw daar wel eens bezwaar tegen kunnen hebben. En dan zou zij misschien nog wel een beetje gelijk hebben ook.