Odette heeft iedereen een vraag gesteld. Een best wel moeilijke vraag. Zij vroeg ons allemaal om aan haar te vertellen wat ons aantrok in een haan en ook of wij meer aan het contact met een haan dachten in het voorjaar en de zomer dan in de winter.
Nou, die vraag is vooral voor ons tweeën erg lastig. Wij zijn nog niet eens een heel jaar bekend met het fenomeen "haan".
Dus op het tweede gedeelte van haar vraag kunnen wij nauwelijks antwoorden.
Over het eerste deel zijn wij het helemaal eens: voor ons is het het belangrijkste dat de haan aardig is. En als hij er dan ook nog goed uitziet is dat mooi meegenomen.
Wat dat betreft hebben wij het hier goed getroffen.
grote Vera en kleine Laza |
Laza kijkt waar hij moet zijn |
Laza Rus is erg aardig en hij is ook best mooi, al is hij voor ons wat aan de kleine kant, wij hadden liever een wat groter exemplaar gehad. Maar dat is dan ook het enige minpuntje aan hem. En je zou eigenlijk net zo goed kunnen zeggen dat wij te groot zijn voor Laza Rus en dat het probleempje dus bij ons ligt.
Hij was hier tenslotte het eerst en wij zijn er later bij gekomen.
Toen wij in de opvang van Red een legkip zaten ontmoetten wij daar voor het eerst een haan. Deze haan was erg droevig, hij had een moeilijk leven gehad tot hij bij Red een legkip kwam. Net als wij, dus. Omdat die haan ongeveer net zo groot was als wij dachten wij toen dat alle hanen dezelfde maat hadden. Wij kenden toen ook nog maar één maat kip, en dat was de onze.
Pas hier in de tuin zagen wij ook kleinere kipjes en een kleinere haan. Nu zijn wij daar helemaal aan gewend geraakt en vinden wij het alleen maar leuk, al die verschillende kleuren en maten.
En wij vergeten nooit hoe Laza voor ons heeft gedanst toen wij hier net waren. Toen werden wij gewoon een beetje verliefd, voor het eerst in ons leven.
Ach, wat een ontroerend verhaaltje weer!
BeantwoordenVerwijderenKlein minpuntje? Wij krijgen daar rare gedachten bij...
BeantwoordenVerwijderenMaar Mevrouw Katblad toch...
VerwijderenMaar Mevrouw Katblad toch...
Verwijderen