Ze kan er niets aan doen

Desiree:
Nu is toch gebeurd wat eigenlijk deze zomer niet zou mogen gebeuren.
Pippa is namelijk broeds geworden.
En dat terwijl wij zo duidelijk met Ma Tok hadden afgesproken dat er dit jaar geen kuikens zouden worden uitgebroed. Ik heb aan Pippa gevraagd of zij zich niet een beetje had kunnen inhouden, maar het arme hennetje zei snikkend dat ze er niets aan kon doen, het was gewoon over haar gekomen en nu moest zij persé op alle eieren, die gelegd worden, gaan zitten broeden.
Tja, wat moeten wij nu doen?

Ma Tok heeft het gelukkig al in de gaten gekregen.
Dat kwam zo: Ma Tok telt ons altijd als we in het nachthok zitten, voordat zij de schuifdeur dicht doet. Dat is om te voorkomen dat er één van ons buiten het hok blijft in de nacht en dat wil zij niet. Dat hebben wij u al eens verteld, Ma Tok is bang dat de buiten slapende kip dan nat regent en daar ziek van wordt.
Dat kan natuurlijk alleen gebeuren als het regent, maar zelfs als het
's avonds droog is kan het in de nacht ineens gaan gieten.
Dus neemt zij het zekere voor het onzekere en sluit zij ons allemaal veilig op. En daarom telt zij ons eerst.
En toen viel het haar op dat wij niet met ons elven waren, maar met ons tienen.
Snel keek ze rond in de tuin en ook in het legnest. En daar zat de kleine Pippa, dapper helemaal alleen te broeden op het daar liggende nep-ei. Ma Tok tilde haar op en zette haar tussen ons in op de stok. Omdat de deur nu dicht was kon Pippa er niet meer uit en moest zij wel bij ons blijven zitten slapen.
Maar de volgende ochtend, toen het hok weer open ging, rende zij met een noodgang terug naar het legnest om daar weer op het nep-ei te gaan zitten. Helaas voor haar had Ma Tok dit ei weggehaald, dus er was niets om warm te houden. Maar Vera en Vita gingen al snel allebei een mooi groot ei in het legnest leggen, naast Pippa.

En kleine Pippa schoof met haar snavel die twee grote eieren onder haar kleine lijfje. Het paste niet eens goed, maar zij deed erg haar best door zich helemaal om die eieren heen te vouwen.
Toen Ma Tok weer in de tuin kwam haalde zij Pippa van haar nest af en zij zette haar voorzichtig op de grond voor het legnest. Daar bleef Pippa versuft zitten, totdat zij besefte dat zij niet meer op de eieren zat.
Ma Tok had de deur van het hok met de legnesten even gesloten,
zodat Pippa er niet meer in kon. Ze wilde proberen haar zo van het broeden af te brengen. Pippa gaf echter nog niet op en zij ging zo dicht mogelijk bij het legnest zitten, bovenop het dakje ervan.
Ma Tok had medelijden met de kleine ijverige hen, maar zij liet het hok toch nog een poosje dicht en ze gaf de kippen wat lekkers, waarop ook Pippa lekker kwam smullen. Maar dat betekende nog niet het einde van haar broedsheid, want na een paar uurtjes (het hokje was weer geopend, zodat de kippen , die wilden leggen, dat ook konden

doen) zat Pippa weer op een, nu klein, pas gelegd eitje.
Ook dit eitje werd onder haar weggehaald en weer werd Pippa van het nest getild. En weer ging zij op het dak zitten, met haar staart prachtig gespreid en haar vleugels uitgezet, in de "broedstand".
Wij vinden het allemaal erg zielig voor haar, maar we geven Ma Tok wel gelijk dat zij probeert Pippa van het broeden af te brengen, al ben ik bang dat het haar niet gaat lukken.
Misschien moet zij Pippa een paar kuikens laten uitbroeden en die dan, als ze groot genoeg zijn, aan de vriendin geven die nog een haantje en een kipje zoekt om de lege plaatsen van de verdronkenen op te vullen.
Dat zou voor Pippa heel fijn zijn en voor die mevrouw ook.
Als er dan maar niet een broed-epidemie uitbreekt hier in de tuin, net als vorig jaar.
Want zoveel kipjes wil die mevrouw nu ook weer niet, daarvoor is haar hok te klein.
Ma Tok moet over al deze zaken nog eens diep nadenken.