Pippa's kindertjes

Vandaag mag ik u een mooi verhaal vertellen. En het is nog echt gebeurd ook.

de lege eierschalen na het uitkomen van de kuikens

Eergisteren had Ma Tok mijn beide broedeitjes al tegen haar oren gehouden.
Dat vond ik niet fijn, maar omdat het Ma Tok was en ik haar vertrouw, mocht het toch van mij. Zij keek heel blij en ze zei dat ze al gepiep hoorde in de eitjes.
Daar had ik haar oren niet voor nodig, ik hoorde dat zachte gepiep van mijn kindertjes al urenlang.
En ik weet uit ondervinding dat

Pippa's kinderen

dat betekent dat ze dan binnenkort uit hun eitjes gaan komen. Dus ik was al voorbereid op wat er ging gebeuren.
Toen het helemaal donker was geworden hoorde ik het onder mij: getik en gezaag.
Ik bleef doodstil zitten om de kleintjes niet te storen in hun zware werk, ik hield ze ook lekker warm, want als ze koud worden tijdens het uitkomen gaat het niet goed met ze.
En tegen de ochtend, het begon net weer een beetje licht te worden buiten, kroop mijn eerste kuiken uit het ei, even later gevolgd door haar zusje.
U kunt hen bewonderen op de foto hiernaast.

pas geboren kuikentjes van Pippa

Ik weet niet wie van de twee het eerste uit haar eitje kwam, daar heb ik niet op gelet.
Ik vond het veel belangrijker dat zij allebei meteen in mijn warme dons konden kruipen.
Toen Ma Tok gisteren de tuin in kwam hoorde zij gepiep uit mijn broedhokje komen.
Zij tilde mij voorzichtig van het nest af en toen zag zij mijn kleintjes.

pas uitgekomen kuikentje met de eitand nog op de snavel

"O, Pippa," riep ze uit, "Wat heb jij dat goed gedaan!
Wat een mooie kuikentjes!"
Ik werd er helemaal blij van en ik vond het goed dat zij ze één voor één in haar hand nam om een foto van ze te maken. Zo kunt u goed zien hoe klein ze nog zijn.
Op de foto hiernaast kunt u de eitand nog zien zitten, aan de voorkant bovenop het snaveltje. Dat is de "tand" waarmee een kuiken een gaatje in de eierschaal tikt en dan verder in het rond gaat zagen totdat er helemaal in de rondte een opening ontstaat.
Door kracht te zetten gaan de twee helften dan uit elkaar en kan het kleintje eruit kruipen.
De eitand verdwijnt vanzelf.

ook bij dit kuiken is de eitand nog goed te zien

Ma Tok zette lekker kuiken- opfokvoer neer voor de kleintjes en ook voor mij, om goed te kunnen aansterken na het broeden. En vers drinkwater natuurlijk.
Maar de eerste dag bleef ik nog op de kuikentjes zitten om hen goed warm te houden.
Vandaag gaan ze voor het eerst eten en drinken, ik neem ze mee naar de bakjes en dan doe ik het voor, hoe dat moet.
En als ze flink eten gaan ze hard groeien en worden het hopelijk mooie gezonde hennetjes.



Helaas voor Nadine en voor de koning is er geen oranjebruin kuiken bij, maar ik vind ze allebei prachtig! Ik ben benieuwd welke namen zij krijgen van papa Laza Rus.
Maar dat hoort u een andere keer.