Rampen

Geertrui ziet het even niet zitten

Geertrui en Geertrui:
U ziet hiernaast één van ons met haar kop neerslachtig naar beneden.
U kunt van ons aannemen dat de andere Geertrui er net zo terneergeslagen uitziet.
Hoe dat komt?
Kunt u dat niet raden?
Iedereen hier in de tuin is in BLIJDE afwachting. Van het uitkomen van de kuikens van Maria.
Ma Tok heeft eergisteren nog een keer met de schouwlamp door de eieren heen gekeken en alle vier zijn ze bijna helemaal vol. Dat betekent dat nu zeker is dat er in alle vier de eitjes een kuiken aan het groeien is.
Heel fijn, natuurlijk, maar wij, de Geertruien dus, worden steeds ongeruster naarmate de dag van het uitkomen dichterbij komt. Want dan zal ook uitkomen van wie het gemengde kuiken is. En de kans dat het van één van ons is, is vijftig procent! Dat is de helft!

kuikentjes, schattig of rampen?

En als het kleintje echt van één van ons is, zou er dan van ons verwacht worden dat wij ook gaan helpen bij de opvoeding van dat monster?
En met monster bedoelen wij niet dat het beest waarschijnlijk net zo lelijk wordt als die hen, die bij de buurvrouw verderop in de straat woont, die Lieve, maar dat alle kuikens monsters zijn.
Ze nemen al je vrije tijd in beslag en ze willen de hele tijd spelen.
Ze springen bovenop je als je net even lekker zit uit te buiken en ze willen in je dons kruipen.
Nou, ons niet gezien, hoor, dat doen ze maar fijn bij Maria, die zo nodig moest broeden.
Of anders bij Ma Tok, die zo lollig was om een kuifhoen-ei bij de broedeieren te leggen.


En de mensen, die alle kuikens zo schattig vinden, weten niet waar ze het over hebben. Kuikens zijn regelrechte rampen, allemaal!