Wiske:
Ik mag alweer wat vertellen over hoe het allemaal gaat in de Tok-tuin. Dat vind ik heel gewichtig. Op mijn leeftijd (ik ben nu precies drie maanden oud) is dat best bijzonder.
Maria en Wiske |
Omdat ik de jongste ben kom ik pas het allerlaatst aan de beurt, maar mama zorgt er vaak voor dat ik alvast wat van haar portie mag pikken.
Mama is erg lief voor mij, maar soms is ze ook wel streng.
papa Laza |
Vooral die grote witten, Yvonne en Yvette, zijn nogal pinnig aangelegd. Mama zegt dat dat komt omdat zij, voordat ze hier kwamen wonen, altijd hebben moeten vechten om genoeg eten te krijgen.
Dat kan ik me eigenlijk niet goed voorstellen, maar het lijkt me vreselijk. Stel je voor dat je met honger op stok moet gaan! Echt afschuwelijk.
Ik ben heel blij dat ik dat nooit heb hoeven meemaken.
Mijn broers en zusje zijn nu allemaal vertrokken, en mijn neefje en nichtje ook.
Ik noem ze zo, maar ik weet best dat ze allemaal halfbroertjes en -zusjes van mij zijn.
Laza Rus is de vader van alle kuikens, die hier uit hun ei zijn gekropen en er waren twee broedmoeders, Maria en Pippa.
Ik weet ook wie mijn echte moeder is, dat is Keetje.
Ik denk dat ik de enige hier in de tuin ben die weet wie haar echte moeder is. Dat komt omdat ik een mengsel ben van een kuifhoen en een chabo.
De chabo is mijn vader, Laza Rus Tok.
Keetje |
Omdat ik absoluut niet lijk op één van de Geertruien kunnen we die wel uitsluiten. Dan blijven Keetje en Desiree over.
Ik lijk echt duidelijk het meeste op Keetje, dus we mogen wel aannemen dat zij mijn echte moeder is.
Niet dat ik daar veel van merk, ik blijf het liefste in de buurt van mijn broedmoeder, Maria.
Zij heeft mijn hele leven voor mij gezorgd, dus zij is voor mij belangrijker dan mijn echte moeder.
Pippa heeft nu helemaal geen kinderen meer hier in de tuin.
Zij zou eigenlijk bij de anderen in
Pippa |
Zij was verbaasd dat ze Pippa nergens zag, die liep anders altijd in de buurt van het hok, terwijl mama en ik voor de deur stonden te wachten, totdat die openging voor ons.
Ma Tok liet ons naar binnen en toen ging ze Pippa zoeken.
Ze liep de hele tuin door en ze riep "Pippa, waar ben je, meisje?"
Maar er kwam niemand, dat merkte ik wel.
de boom in de Tok-tuin |
En toen ging ze weer terug het huis in.
Vanochtend was Pippa er niet, toen mama en ik het hok uitgingen. Dat kunnen wij zo vroeg als we willen, want 's nachts laat Ma Tok onze deur openstaan. Laza slaapt toch niet bij ons, dus het kan geen kwaad als wij er vroeg bij zijn 's morgens.
Pas later op de dag dacht ik er weer aan dat ik Pippa had gemist vannacht.
Nu liep ze gewoon door de tuin.
Dus nu weet ik nog steeds niet waar zij vannacht heeft geslapen.
Zou ze een geheim plekje hebben gevonden? In de boom misschien?
Zou ze dan zomaar buiten hebben geslapen?
Dat zou ik nooit durven, helemaal alleen buiten in de nacht. Stel je voor dat er een gevaarlijk beest komt, een vreemde kat of zo. Daar moet je toch niet aan denken?
En als je dan zit te slapen ben je nooit op tijd weg, dan kan hij je zomaar pakken. Brrrr!
Nee, lieve Wiske, buiten slapen is te eng, dat weet je al heel goed.
BeantwoordenVerwijderenOnze Boez is de laatste tijd 's nachts vaak buiten. En hij houdt erg van kip (zonder patat en appelmoes), maar dan wel uit een blikje. Voor andere katten staan wij echter niet in.
BeantwoordenVerwijderenLastig voor Wiske hoor, om op haar beurt te wachten, maar in mijn tuin is het niet anders. Als ik iets lekkers strooi, worden de jonkies vaak weggepikt. Maar, ze worden steeds slimmer! Ze grissen snel wat weg en gaan er dan vandoor. Goed, hè!
BeantwoordenVerwijderen