Pippa's geheime slaapplek

Odette:
U weet toch dat Pippa, Maria en Wiske nog niet bij ons in het nieuwe huis slapen?
Zij vinden dat nog een beetje vreemd allemaal.

via de ren naar binnen

Dat kan ik best begrijpen, wij vonden het eerst ook erg wennen. We liepen telkens naar ons oude hok als we 's avonds op stok wilden. We moesten eerst via de ren voor het nieuwe huis leren dat wij daar naar binnen moesten gaan.
Nu is het nieuwe huis al helemaal gewoon geworden, als het gaat regenen of als we een ei moeten leggen gaan we naar binnen, we denken niet eens meer aan het oude hok.
Maar Pippa, Maria en Wiske hebben zoveel veranderingen meegemaakt de laatste tijd, dat Ma Tok hen wat meer tijd gunt om te wennen aan de verhuizing.

het oude hok met de deuren gesloten

Dus iedere avond, als wij ons huis binnengaan, staan Maria en Wiske voor de deur van het oude hok te wachten; Ma Tok doet overdag die deur dicht, anders snoepen wij al het kuikenvoer op. Dat zit daar nog in de voerbak in het nachthok.
Wiske mag daar nog van eten, zij heeft dat nodig om groot te worden. En Maria en Pippa pikken dan een snaveltje mee. Maar als Yvonne en Yvette aan het kuikenvoer gaan beginnen is het in no time op, die twee eten zo vreselijk veel en snel.
En Vera en Vita kunnen er ook wat van, trouwens.

Pippa

Maar goed, ik was aan het vertellen over Pippa, Maria en Wiske, die nog in het oude hok slapen.
Pas, toen wij al op stok zaten, hoorde ik Ma Tok Pippa roepen in de tuin. Zij had Maria en Wiske al naar binnen gelaten, dat had ik gehoord, zij praat dan altijd tegen hen en ze wenst hen welterusten. Maar Pippa kon zij niet vinden.
Ik moest stiekem lachen, want ik wist wel waar Pippa was.
En de anderen begonnen ook één voor één te gniffelen. Laza zat al een beetje te suffen, maar van ons gegiechel werd hij wakker en hij vroeg wat er zo lollig was. Toen hoorde hij ook Ma Tok roepen in de tuin en toen... ja, toen moest hij zowaar ook lachen.
Want Pippa zat vlak naast hem op de stok.

op stok in het nieuwe huis

Zij was gewoon met ons mee gelopen naar binnen in het nieuwe huis, toen wij het stoktijd vonden.
Ma Tok riep nog een tijdje door en toen kwam zij onze deur dichtdoen. Zij telt ons altijd, om te zien of we allemaal veilig binnen zijn. En zonder goed te kijken telde zij: "Eén, twee, drie, ...... elf, twaalf. Twaalf?"
Met Laza erbij zijn wij met ons elven in het huis, dus zonder Maria, Wiske en Pippa.
En toen pas zag zij Pippa zitten. "O, zit je hier? Wat knap van je, Pippa," zei ze lachend. En toen deed ze onze deur dicht en ging ze weer naar haar eigen huis.
De volgende morgen ging Pippa weer met ons mee naar buiten, alsof ze nooit anders gedaan had. En later op de dag zag ik haar zowaar in een geel legnest zitten.
Volgens mij is zij nu helemaal over haar angst voor het nieuwe huis heen en woont ze gewoon weer lekker bij ons. Nu Maria en Wiske nog.