Heldengedrag

Laza Rus:
Ik heb via Ma Tok bericht gekregen over mijn zoon Wendelmoed en mijn dochters Wilhelmina en Xara.

Salmiak komt op bezoek

Ze maken het heel goed.
Zo goed, dat mevrouw Wies het tijd vond om hun hokje open te zetten, zodat zij hun horizon wat zouden kunnen verruimen.
Eerst hadden zij helemaal niet door dat zij eruit konden.
Wie de open deur wel zag was Salmiak, de zwarte Javakriel.
U kunt haar zien op de foto hiernaast, nogal achterin het hok. Die hen met die grote witte oren. Zij rende meteen naar binnen om van het kuikenvoer te gaan eten. Dat was even een consternatie!
De anderen begrepen er niets van. Salmiak ging weer naar buiten en toen durfde Wilhelmina ook.
De anderen zagen hen buiten lopen, maar zij hadden niet in de gaten waar het deurtje zat. Mevrouw Wies, die erbij was blijven zitten, kreeg bijna de slappe lach.

Xara op het dak van het grote hok

Zij ging de achtergeblevenen helpen, eerst Witje en toen Wendelmoed. Omdat mijn zoon het niet fijn vindt om aangeraakt te worden maakte hij zoveel lawaai, dat Xara in de stress schoot en omhoog vloog uit het hokje. Ze landde op het dak van het grote hok, die malle meid. Mevrouw Wies kon haar pas pakken toen ze in de heg ging zitten. Daarop heeft zij Wilhelmina bij de anderen gezet.
Toen keerde de rust weer in de tuin.
De kleintjes bleven allemaal dicht bij elkaar, natuurlijk onder de veilige bescherming van mijn dappere zoon Wendelmoed.

Wendelmoed zorgt voor zijn dames

Hij zal de hennetjes wel leiding geven, zodat zij zich op hun gemak gaan voelen als zij los in de tuin mogen lopen bij de andere kippen.
Gelukkig zijn die andere hennen, die al langer bij mevrouw Wies wonen, erg vriendelijk, dus dat gaat allemaal wel goed komen. Ik zag op de foto´s dat Wendelmoed steeds meer op mij begint te lijken.
Dat is een goed teken.
Ma Tok is vergeten te vragen hoe het met zijn kraaikunst gaat.
Ik ben ervan overtuigd dat dat ook goed gaat komen, vooral nu ik heb gehoord hoe flink hij zich heeft gedragen bij die eerste keer buiten het veilige hokje.
Nog even en hij is daar de baas in de tuin. En zo hoort het natuurlijk ook.