De verhuizing van Winnifred en Xander (2)

Pippa:
Maria heeft al verteld dat onze zoontjes zijn verhuisd naar Stolwijk.
Dat werd echt nodig, want Winnifred begon te kraaien.

Winnifred voelt zich de baas over Wiske

Niet dat dat nu al klonk als de kraai van een echte haan, dus de buurvrouw zou het waarschijnlijk nog niet als zodanig herkennen. Nee, het probleem was dat Laza zich telkens verplicht voelde om terug te kraaien, om te laten horen hoe het echt hoorde te klinken. En dan probeerde Winni het weer, gevolgd door Laza's verbetering, enzovoorts.
Mijn Xander was nog een beetje te jong om al te gaan kukelen. Als Winnifred er niet was geweest had hij misschien al een poging gewaagd, maar nu moest hij in zijn oudere halfbroer toch zijn meerdere erkennen.

Winnifred zoekt toenadering tot een hennetje

Dat hij ook ging verhuizen kwam omdat Pa en Ma Tok toch Winnifred gingen wegbrengen en Stolwijk nu eenmaal niet naast de deur ligt. Bovendien was het wel fijn voor hem dat hij samen met een flink haantje naar Hoogendoorn ging, nu kon Winni hem een beetje beschermen als dat nodig zou zijn.
Maar dat viel allemaal erg mee. Omdat ze bij een stel lieve chabo'tjes werden gezet ging de kennismaking erg vlot en gemakkelijk. Ma Tok vertelde mij dat zij dacht dat de jongens snel allebei een eigen harem zouden kunnen beginnen, omdat ze erg mooi zijn en ook welopgevoed.
Daar ging mijn broedmoederhart sneller van kloppen, dat zult u wel begrijpen.
Deze zojuist beschreven verhuizing was nog niet de laatste in de Tok-tuin.
Maar daarover een andere keer meer.