Excuses

Keetje:
Wij werden bij elkaar geroepen om iets te bespreken. Dat gebeurt wel vaker, maar het bijzondere was dat het bijeenroepen dit keer niet door Laza Rus gebeurde, maar door de beide Geertruien.

Geertrui en Geertrui

En ze keken er heel ernstig bij, bijna een beetje bezorgd.

Laza Rus

Dus iedereen kwam snel naar hen toe, zelfs Laza was nieuwsgierig naar wat de tweeling te vertellen zou hebben. Hij is de laatste tijd toch al wat onrustig, dat komt door die vervelende geruchten over hem.
Toen we allemaal in een groep om de twee krullenbollen heen stonden begonnen ze, elkaar telkens onderbrekend, te vertellen.
Geertrui: "Ehm... het is een beetje een moeilijk verhaal voor ons..."
Geertrui: "...maar eh... we moeten het toch vertellen, omdat het onze schuld is dat er niet zo'n fijne sfeer meer is hier in de Tok-tuin..."
Geertrui: "...wij hebben namelijk het praatje rondgestrooid dat Laza te oud zou zijn geworden om een goede baas voor ons te zijn...,"
Geertrui: "...vooral nu we met zoveel hennen zijn."
Geertrui: "...wij wilden eigenlijk gewoon een geintje uithalen met Laza als slachtoffer..."

Geertrui tijdens het opbiechten

Geertrui: "...maar het was niet de bedoeling dat het zulke serieuze vormen zou aannemen..."
Geertrui: "...en nu willen wij graag onze excuses aanbieden aan jou, Laza, en we willen zeggen tegen iedereen dat wij jou de beste haan vinden, die er ooit is geweest in de Tok-tuin."
Geertrui: "Nou, zus, je hoeft nu ook weer niet te overdrijven."
Geertrui: "Nee, dat is waar, maar je bent wel een goeie baas voor ons, en wij willen helemaal niet dat je met pensioen gaat, je moet gewoon blijven..."
Geertrui: "...en wij denken eigenlijk ook niet dat je er een hulpje bij nodig hebt..."
Geertrui: "...dus als Wiske toch een Suske zou blijken te zijn..."
Geertrui en Geertrui: "...hihihi, grapje!"


U zult begrijpen dat wij allemaal met onze oren stonden te klapperen na dit verhaal.
Wie had ooit gedacht dat de Geertruien zo netjes hun eigen fouten zouden toegeven?

kraaiende Laza Rus is weer de onbetwiste baas

Laza begon steeds blijer te kijken, maar hij hield zijn snavel op elkaar tot ze helemaal uitgesproken waren, de ondeugden.
En toen zei hij met een ernstige, enigszins barse stem:
"Omdat jullie zelf zo flink zijn geweest om dit weer in orde te maken, zal ik jullie excuses aanvaarden.
Maar laat het een goede les voor jullie zijn.
Je kunt ook te ver gaan met een grap en dan is de hele sfeer in de tuin verpest, excusez le mot."


En om te laten horen dat hij weer de onbetwiste baas was hier in de Tok-tuin liet Laza een heel lang, extra luid, exemplaar van zijn kraaikunst door de hele buurt schallen.
Waarmee zijn punt weer was gemaakt en de vrede teruggekeerd in de tuin.