Blijdschap in het oosten (1)

Maria:
Weet u het nog, dat verhaal van de kippen van zus Ali in het oosten van het land?
Dat ze allemaal ziek werden en dood gingen?
En dat er nog maar één kip, een kuifhoen, over was?
U bent vast wel benieuwd hoe het nu met die eenzame kip gaat.
Ik mag daarover vertellen, omdat ik me het meeste in haar heb ingeleefd.
U ziet mij hier op de foto in de deur van het grote hok zitten. Ik zit hier helemaal alleen, de anderen zijn allemaal achter in de tuin aan het scharrelen. En terwijl ik hier zo zit stel ik me voor dat de dorpel, waar ik op zit, de stok in het nachthok is, waar ik helemaal alleen zit te wezen. En dan voel ik me vreselijk eenzaam en alleen en heel ongelukkig.

de eenzame kuifkip

Op de foto hiernaast ziet u de echte eenzame kuifkip. Wat zit zij er droevig bij, vind u niet?
En het is natuurlijk ook helemaal niet lekker warm, ze heeft niemand om 's nachts tegenaan te kruipen, zoals wij dat zo heerlijk doen elke nacht als het koud is buiten.
Het is een wonder dat zij niet ziek geworden is. Ze zou alleen al van de eenzaamheid ziek hebben kunnen worden. Ik denk dat ik het niet vol zou houden, weken achter elkaar in mijn eentje.

de Wyandottes

Maar er is iets heel fijns gebeurd. Heel fijn voor deze kip, bedoel ik. Zus Ali vond dat de kip nu wel had bewezen dat zij gezond was en ook niet dezelfde ziekte zou krijgen als de andere hennen hadden gehad.
En zij vond ook dat de eenzame nu wel lang genoeg alleen had gezeten.
Zij heeft op het internet gezocht en ze vond een aanbieding van twee Wyandottes in de plaats waar zij woont, dus lekker dichtbij.
En die twee hennetjes heeft zij gekocht als gezelschap voor de eenzame.
(Het is een beetje jammer dat zus Ali haar kippen geen namen geeft, nu moet ik het telkens hebben over "de eenzame" en dat klinkt zo onpersoonlijk. Ma Tok heeft ons gelukkig wel allemaal een mooie naam gegeven.)
Maar goed: de eenzame zit nu niet meer alleen in het hok, zij heeft twee vriendinnen erbij gekregen. Ze kunnen 's nachts heerlijk tegen elkaar aan kruipen en overdag kunnen ze gezellig samen scharrelen.

Zo is het ene droevige verhaal al veranderd in een blij verhaal.
Hopelijk wordt dat binnenkort ook zo voor het andere bericht, dat van de verdronken kip en haan. Dan is het weer overal in orde in de vrije kippenwereld.