Kippenstreken (1)

Maria

Maria:
Wij zijn nog steeds niet bijgekomen van het vreselijke nieuws uit het oosten.
Ma Tok heeft ons vanochtend wel verteld dat de twee kippen, die nog leven, nog steeds gezond zijn. Dat is natuurlijk wel fijn, maar ik ben blij dat ik niet één van die hennen ben. Met de hele tijd dat zwaard van Damocles boven je hoofd... Brr...
Eigenlijk klinkt dit wel egoïstisch, maar ik moet er niet aan denken.

Toen Ma Tok vanochtend onze voersilo bijvulde zei ze dat de voorraadton weer helemaal leeg was. En ze zei ook dat het wel erg hard gaat de laatste tijd, nu wij met ons elven daaruit eten. Daar kunnen wij natuurlijk niets aan doen, wij zijn nu eenmaal met zovelen en daar heeft Ma Tok zelf voor gezorgd. Daar is zij het helemaal mee eens.
Vandaag gaan zij en de man van het huis samen naar Stolwijk, om bij Hoogendoorn de voorraden weer aan te vullen. En als er dan nog tijd over is en het weer is niet al te nat gaat zij ook ons nachthok een goede beurt geven, dat is ook weer nodig.
Want veel eten betekent ook veel poepen, dat zult u wel begrijpen.

smoezende Geertruien achter Laza's rug

Verder ben ik benieuwd wanneer de Geertruien weer wat gaan uithalen.
Ze zijn weer zo vaak samen aan het smoezen, vooral als Laza net de andere kant op kijkt, zoals op de foto hiernaast.
Ik moet zeggen dat ik er bijna zin in krijg dat er weer eens iemand tussen genomen gaat worden, het geeft niet eens als ik dat ben. Na al die droefenis kunnen we wel weer eens een lolletje gebruiken hier in de tuin. Het is alweer best een tijdje geleden dat we flink gelachen hebben. Als de Geertruien niet snel met iets komen moet ikzelf maar iets verzinnen, al ben ik daar niet zo goed in. Misschien gaat zoiets ook beter met z'n tweeën, maar met wie moet ik het dan samen bedenken?

Keetje

Desiree is er te oud voor, denk ik. Misschien is Keetje ervoor te porren. Ik ga haar meteen even polsen, ze liep net voorbij.
"Keetje, vind jij ook dat het hier de laatste tijd nogal een droevige boel is?"
Keetje: "Ja, dat is wel zo. Maar er is ook wel reden voor, vind je niet?"
Maria: "Daar heb je gelijk in, maar we helpen er niemand mee, ook die twee kipjes in het oosten niet, en hun verzorgster ook niet. En het is niet goed voor onze gezondheid als we steeds zo in mineur zijn."
Keetje: "Wat wil je daar aan doen?"
En toen heb ik haar uitgelegd wat mijn plannetje was. Dat wij tweetjes een streek zouden bedenken om weer eens lekker te kunnen lachen met ons allen.

Geertrui

Keetje was meteen enthousiast en zij dacht dat het extra leuk zou zijn om de Geertruien er eens tussen te nemen, omdat zij altijd de dans ontspringen als zij zelf iets uithalen.
Dat vond ik een prima idee, daar zou ik in mijn eentje nu nooit op gekomen zijn.
Dus nu zijn Keetje en ik aan het brainstormen. Ik hoop dat wij net zo'n goeie streek kunnen bedenken als de Geertruien. Wij zijn natuurlijk nog maar beginnelingen op dit gebied, maar het moet toch lukken.
Maar u moet nog wel even wachten, want wij weten nu nog niet zo snel iets te bedenken. En we moeten ook zorgen dat Laza niets in de gaten krijgt, anders zijn wij nog niet jarig. Hij is er nog steeds tegen om een ander voor de gek te houden, dat is geen waardig gedrag, vindt hij, net zoals in een deuk liggen met z'n allen.
Terwijl er niets gezonder is dan lachen.

Misschien moeten ze daar in het oosten van het land ook maar een tweeling als de Geertruien krijgen, dan worden ze vast minder snel ziek. Hoewel het daar dan wel de spuigaten zou gaan uitlopen, omdat er geen haan is om de boel een beetje te temperen.
Want wij mopperen wel vaak op Laza, maar hij behoedt ons toch wel voor al te erge streken van de Geertruien.