Kippenstreken (3)

Op stok vlak vóór het gekriebel

Maria:
Hier ziet u ons met ons allen op de stok zitten in het schone hok. Deze foto is genomen vlak voordat ons gekriebel begon. Iedereen is net wakker en het nachthok is nog dicht.
Gisteren heeft Laza Rus ons allemaal, behalve de Geertruien natuurlijk, de opdracht gegeven om, zodra hij begon met zijn poot over zijn kop te krabben, ook te gaan krabbelen en kriebelen, net alsof we heel erg veel last hadden van luizen. Iedereen weet hoe dat voelt, behalve Vera en Vita, dus die hebben even een lesje luiskriebelen gehad van ons. Zij zijn helemaal opgewonden dat ze ook mee mogen doen met een geintje.
En dan nog wel één dat door Laza is goedgekeurd.

De Geertruien zaten nietsvermoedend nog een beetje te suffen toen Laza met een kreunend geluid op zijn kop begon te krabben. Ik moet toegeven dat hij dat meesterlijk deed, vooral dat gekreun erbij, ik wist niet dat hij zo goed kon toneelspelen.
En toen begon Keetje met haar vleugels te bewegen en Vita schudde met haar kop en Desiree krabde onder haar vleugel en Vera schuurde met haar zij tegen de kant van het hok en Odette riep opeens: "O, nee, hè!" en zij begon ook te krabben.
De Geertruitjes keken eerst even verbaasd, maar toen begon de ene ook zenuwachtig te bewegen met haar lijf en de andere krabde aarzelend op haar kop.

Nadine

Vita

Pippa en Laza

Nadine ging haar kopje wrijven tegen de stok en Vita ging van de stok af om met haar buik in de bodembedekking te schuiven. Pippa maakte het zelfs zo bont dat ze tegen Laza aan begon te schurken. Eigenlijk kon ik toen al mijn lachen bijna niet meer inhouden, maar omdat iedereen dat nog steeds volhield kon ik het ook.  Ik was nog het meest verbaasd over Laza, die een stukje toneelspel te zien gaf waar je "U" tegen kon zeggen. Op een gegeven moment schuurde hij zo hard met zijn kop tegen de stok dat hij "AU" riep, en daarna ging hij toch gewoon weer door met jeuken.
We hadden afgesproken dat Laza het sein zou geven dat we konden stoppen en toen hij dat deed zaten alleen de Geertruien nog maar te krabben.
En dat was voor ons allemaal het teken dat we eindelijk in lachen mochten uitbarsten. En dat deden we ook.
Wie nog op de stok zat rolde eraf van het lachen en daarna vielen we gewoon op de grond omdat we niet meer op onze poten konden staan.
De Geertruien begrepen er niets van.
Ze vroegen wat er zo leuk was aan luizen.
Wij konden geen van allen antwoord geven, er kwam bij iedereen alleen maar "Hihihi" en "Hahaha" uit de snavel.
Totdat Laza tegen hen zei dat hun luizen alleen maar bestonden tussen hun oren.
En toen werden ze me toch KWAAD! Ze begonnen te schelden en om zich heen te meppen, het was niet mooi meer.
Wij waren helemaal beduusd, dit hadden wij niet verwacht.
Toen begonnen ze ineens smakelijk te lachen en ze riepen: "Gefopt" tegen ons.
Ze hadden alleen maar gespeeld dat ze boos waren, ze vonden het juist een erg goeie mop, en dat is een groot compliment van deze experts.
Natuurlijk ging Laza met de eer strijken, maar dat vonden Keetje en ik niet erg, het was het dubbel en dwars waard geweest.
We hebben met ons allen nog een hele tijd nagelachen en nu en dan begon er weer iemand te krabbelen of te schuren, Laza kreunde zelfs nog een keer, nadat we dat aan hem hadden gevraagd, en dan lagen we weer dubbel.
Gelukkig, we zijn er allemaal van opgeknapt. Zelfs Laza Rus.