Lentekriebels

Laza Rus:
Vindt u het ook?
Dat het buiten al een beetje naar voorjaar begint te ruiken?
Het is niet meer zo koud en er ligt geen ijs of sneeuw of hagel in de tuin. En ik voel me dan meteen een heel stuk fitter. Ik heb mijn staart alvast kaarsrecht omhoog gezet vanmorgen. Mooi is hij, hè?
O, dat vindt u dus toch ook. U vindt mij niet weer een opschepper?
Hebt u ook alweer zo'n zin in de lente en de zomer?
Heerlijk zacht warm weer, veel zonlicht, lange dagen om door de tuin te scharrelen, de hennen weer vrolijk en blij, veel eieren te leggen... Dat laatste door de hennen, natuurlijk, ik leg geen eitjes, dat is mijn taak niet.
Mijn werk omvat het wakker roepen van de zon in de vroege ochtend, het bij elkaar roepen van alle kippen als er iets lekkers te eten is, orde te houden onder de hennen omdat ze er anders een zootje van maken, waarschuwend te roepen als er gevaar dreigt, bij voorbeeld als er een vreemde kat de tuin in komt, enzovoort enzovoort, teveel om op te noemen.
Ik denk wel eens dat de hennen hier in de tuin zo gezond zijn omdat ik zo goed op hen pas. Zou dat waar zijn? Wat denkt u?

Het is toch maar een feit dat er in het oosten van het land, bij Mevrouw Ali, geen haan is om voor de hennen te zorgen.
En daar gaan ze achter elkaar dood.
Gelukkig voor Mevrouw Ali is er nog één kuifkip over, anders was het hele hok leeg, dat zou echt een vreselijk gezicht zijn.
Een kip hoort niet in haar eentje te wonen, dat is echt niet goed voor haar, maar ik kan wel begrijpen dat Mevrouw Ali eerst helemaal zeker wil weten dat deze kip niet ook ziek gaat worden voordat ze er hokgenootjes bij gaat halen. Dat zou alleen maar meer zieken betekenen.

Er is nog een nieuwtje van hier in de buurt ook. Ma Tok hoorde het van Mevrouw Katblad, die hier achter schijnt te wonen.
Er woont namelijk sinds een tijdje een nieuwe buurvrouw in de straat bij deze Mevrouw Katblad. En die nieuwe buurvrouw heeft bij Mevrouw Katblad geklaagd over "die haan". Dat ben ik dus.

Nu ik dat weet zal ik weer eens een paar keer extra hard en lang mijn schitterende geluid laten horen. Zij moet er waarschijnlijk gewoon nog aan wennen, ze woont er nog niet zo lang, dus ik neem het haar niet kwalijk dat ze mijn kraaien nog niet weet te waarderen, dat komt vanzelf wel. Ze zal vast niet zo hardleers zijn als die andere buurvrouw, die nog steeds moppert op mij, terwijl zij hier toch al jaren woont.
Ik ga alvast maar even een poosje oefenen, dan wordt mijn geluid nóg mooier dan het al is. En harder. Wat zullen de mensen blij zijn dat ik zo goed mijn best doe.


Tja, zo ben ik, altijd bereid om de mensen ter wille te zijn, hoeveel ze ook van mij eisen.
Dus mensen, als u mij voorlopig wat vaker en harder hoort kraaien, denk dan aan die buurvrouwen, die nog moeten wennen om te kunnen genieten, want voor hen doe ik het.