Gewoon Geertrui

de voet met de open bobbel

de verwijderde bult

Geertrui:
We gaan het alweer over mijn voet hebben. Ik word het zo langzamerhand een beetje zat om steeds alleen maar interessant gevonden te worden vanwege mijn poot. Ik ben er eigenlijk helemaal klaar mee. Ik heb er helemaal geen last meer van, dus het moet nu maar eens over zijn.


Er schijnen mensen te zijn, die zich afvragen wat het nu was dat in mijn voet zat.
Wel, dat weet ik ook niet.
En de vrouw weet het ook niet zeker, maar ze heeft er wel een idee over.
Zij denkt dat ik een wondje aan mijn voet heb gehad en dat daar iets in is gekomen. Bij voorbeeld een stukje kiezel, of een brokje schelp. Die dingen eten wij, we hebben ze

grit en maagkiezel

nodig voor onze spijsvertering. Maar natuurlijk niet in onze voeten.
Als zo'n hard dingetje in een wondje komt en het blijft er in zitten, dan gaat het lichaam dat harde ding inkapselen, zodat het geen pijn doet bij het lopen. Het kan dan ook geen verdere schade aan het weefsel toebrengen, omdat er iets als een klontje vlees omheen zit.
Die dikke klont was dus eigenlijk ter bescherming van mijn voet. Het vervelende is alleen dat je kans hebt dat het ding steeds groter wordt en dan krijg je toch wel weer last van je poot, omdat er zo'n dikke bobbel op zit, en die bobbel kan je dan weer problemen geven bij het lopen.
Kunt u het een beetje volgen allemaal?
Ikzelf vind het niet zo belangrijk, als ik er maar van af kom.
En het fijne is dat de vrouw vandaag mijn verband weer heeft verwijderd (ik moest weer mee het huis in, natuurlijk). Toen ze het laatste stukje verband van mijn poot af trok kwam er met het korstje vanzelf een wit soort staafje uit en toen ging het bloeden.
Het mooie hiervan was dat de vrouw zei dat nu echt alles eruit was en ze vond het er zo goed uitzien, dat ze alleen een beetje blauwspray op het plekje heeft gespoten (dat moest in de schuur) en omdat ik vannacht toch op de stok blijf zitten hoefde er niets meer om mijn voet heen. Morgen kijkt ze dan nog wel even of het allemaal goed blijft gaan en ze blijft het nog even in de gaten houden, maar gelukkig ben ik nu weer gewoon Geertrui en niet meer de Geertrui met haar zere voet.

ik ben weer Geertrui, gewoon Geertrui