IJspret in de tuin

Geertrui

Geertrui

                       
   

en                                                                                               Zo mensen, wij zijn weer gelijk aan elkaar. De voet is weer genezen en de bruine vlekken zijn weer bijna verdwenen. Alleen als je van dichtbij heel goed kijkt kun je bij de ene van ons nog een vage bruine vlek op de rug zien en bij de andere een iets minder vage bruine vlek op de vleugels. Maar dan moet je echt goed kijken, hoor.
Wij kunnen nu dus weer lekker geintjes uithalen door ons voor te doen als de andere Geertrui.
En gisterenochtend hoefden wij niet eens wat uit te halen om te kunnen lachen, het viel ons zomaar in de schoot.
Het had namelijk best wel gevroren die nacht en er had een grote plas, nog van de gesmolten natte sneeuw, gestaan vlak voor ons hok.

Keetje

Toen het deurtje van het nachthok gisterenmorgen eindelijk werd geopend door de vrouw zagen mijn zus en ik al dat die plas helemaal bevroren was. En van Desiree hadden wij gehoord dat zo'n bevroren watervlakte behoorlijk glad kon zijn.
Keetje had kennelijk niet naar Desiree geluisterd, of ze was het vergeten. In haar haast om buiten te komen rende ze over de bevroren plas en toen... Hahaha, ik krijg bijna weer de slappe lach als ik er alleen maar aan denk, toen gleed ze onderuit.
En dat was nog niet alles: ze gleed ook nog een heel eind op haar buik verder over het ijs, ze leek wel een zwemmende eend. Wij vielen tegen elkaar aan van het lachen, we kwamen niet meer bij. En de vrouw moest moeite doen om niet ook te gaan lachen, dat zagen we aan haar gezicht, ze stond heel raar op haar lippen te bijten.
Maar, dat moet ik haar nageven, ze lachte Keetje niet uit, ze ging kijken of ze zich geen pijn had gedaan. Keetje was regelrecht het hok weer in gevlucht en daar heeft ze een hele poos gezeten om bij te komen van haar hachelijke avontuur.
Maar van de vrouw kregen wij lekker extra veel grof strooivoer, dat is goed tegen de kou, zei ze.
Of dat nu waar is of niet, lekker was het in elk geval wel.
Van ons mag het hoor, die kou.