vrijdag 29 mei 2015

Als de hen kraait...


Maria:
Hèhè, eindelijk ben ik weer eens even buiten het hok geweest. Gisteren was dat. Het was heerlijk, al had ik weer snel genoeg van toen eerst Wiske wegvloog en daarna Laza mij niet met rust wilde laten.

Laza Rus
Hoe komt hij erbij om een jonge kloek te willen treden!
Ik was zó verontwaardigd. Gelukkig hield Ma Tok alles in de gaten en deed zij meteen het deurtje achter mij dicht toen ik met mijn kinderen naar binnen vluchtte. Ik weet niet wat er anders gebeurd was, misschien had ik Laza dan wel in zijn kam gepikt van kwaadheid.
In plaats van mij te helpen met mijn en ook ZIJN kinderen gaat hij achter mij aanlopen om bovenop mij te springen!
Later zijn wij nog even buiten geweest, dat had Laza niet door, geloof ik, hij kwam in elk geval niet meer naar mij toe.
Vera, Vita en Laza in het hokje van Maria en haar kroost
En vandaag zette Ma Tok weer het deurtje van ons hok open. Alle vier de kinderen renden naar buiten en ik ben achter hen aan gegaan om hen in de gaten te houden.
Vera en Vita gingen in ons hok ontbijten. Ik kan dat wel begrijpen, zij hebben hier gewoond toen zij net in de tuin kwamen wonen, dus zij beschouwen het nog steeds een beetje als hun hok. En ons voer is veel lekkerder dan wat zij, als volwassen kippen, krijgen.
Dat laatste had Laza ook in de gaten, hij kwam ook bij ons op bezoek. Toen vond Ma Tok het welletjes en zij duwde Vera en
Maria heeft "gekraaid"
Vita naar buiten.
Laza wilde niet, hij was zo brutaal om in ONS nachthokje te gaan zitten.
Gelukkig is Ma Tok, die mij als moeder goed aanvoelt, op mijn hand en zij gaf Laza op zijn kop, waarop hij snel naar buiten liep. Ik heb toen luid zijn gekraai nagedaan, waarop hij verbaasd omkeek, hahaha. Het klonk ook erg goed, al zeg ik het zelf.
Het ging vervolgens regenen, ik heb de kinderen naar binnen geroepen. Zij kwamen snel, behalve Wendelmoed, die had nog geen genoeg van het vrije
Wendelmoed wil buiten blijven
leven.
Daar krijgt mevrouw Wies nog een harde dobber aan, om die jongen een beetje in het gareel te krijgen. Ik doe mijn best, mevrouw Wies, maar hij is nogal eigenwijs en hij luistert voor geen meter.
Ik heb gehoord dat u al een paar volwassen hennen heeft, die zullen hem wel snel zijn plaats wijzen.
En die plaats is in het begin niet erg hoog, iedereen moet onderaan de pikorde beginnen. Dat lijkt mij een heel goede leerschool voor hem.
Over een paar weekjes komt hij bij u wonen, samen met Wilhelmina.
En hebt u ook al een nieuw huis voor Winnifred gevonden? Daar zou ik heel blij mee zijn, dan zijn al mijn kinderen onderdak en is mijn taak weer volbracht.

1 opmerking: