Inburgering

Keetje:

Yvonne en Yvette

Ma Tok komt tegenwoordig extra vaak de tuin in. Dat is omdat zij de twee nieuwe hennen, Yvonne en Yvette, in de gaten wil houden, zij kijkt telkens bij hen hoe het met hen gaat.
En zij krijgen erg vaak lekkere hapjes van haar, om aan te sterken. En wij krijgen dan ook steeds wat. Dus wij hebben er ook nog voordeel van, dat Yvonne en Yvette hier zijn komen wonen.
Zij zien er nog steeds vuil uit, ze hebben allemaal bruine vlekken op hun rug. Dat komt omdat zij met zoveel kippen in een schuur hebben gezeten.

vieze Geertrui

U weet hoe dat gaat, denkt u maar aan de Geertruien (zie "Geertrui in de bocht").
En hun kammen zijn nog steeds erg slap en bleek, al zijn ze niet meer zo wit als in het begin, toen kon je bijna niet zien waar hun kop ophield en waar hun kam begon. Ma Tok zegt dat zij wel snel zullen opknappen hier, ze krijgen ook vitamine door hun drinkwater.

Wij beginnen steeds beter te wennen aan ons nieuwe huis.
We gaan 's avonds netjes naar binnen, terwijl de ren al een heel eind verderop staat. Ma Tok schuift hem stiekem elke dag wat verder van de deur van ons nieuwe huis af, ze denkt dat wij dat niet door hadden, maar natuurlijk zien wij dat best.

de ren midden in de tuin

We hebben nu gewoon niet meer
zoveel moeite met het vinden van de grote deur. En gisteren heeft Ma Tok de ren helemaal bij ons nieuwe huis vandaan gezet.
Zij wilde kijken of wij zonder hulp van die ren ons nachthok konden vinden. Als dat goed zou gaan wil zij de ren voor het oude hok zetten, zodat Yvonne en Yvette wat meer loopruimte hebben.
Dat laatste heeft Ma Tok vandaag gedaan, zodat zij langzaam kunnen wennen aan de luxe van het lekker ruim wonen.

de ren voor het hok van Yvonne en Yvette

En wij kunnen ook wat beter kennis met hen maken als zij in de grote ren zijn, die is wat meer open dan de rennen van het hok. Als dat een poosje goed gaat mogen zij ook de tuin in.
Wat zullen zij dat fijn vinden!
Ik verheug me nu al op hun blijde gezichten.
Ik weet nog goed hoe Vera en Vita keken toen zij ineens de hele tuin tot hun beschikking kregen.

Ze wisten gewoon niet wat hen overkwam.
Ma Tok moet nog steeds om hen lachen als zij de tuin in komt. Vera en Vita denken dan altijd dat zij wat lekkers krijgen en ze rennen dan zo hard ze kunnen

Vera en Vita rennen naar Ma Tok

naar haar toe.
Omdat ze daarbij een beetje waggelen is dat een erg grappig gezicht.
Yvonne en Yvette keken de kat even uit de boom, maar ze gingen toch de ren in. Het hielp misschien ook wel dat Ma Tok hun drinkbak daar had neergezet. Ze kunnen nu ook heerlijk zonnen als zij daar zin in hebben. Misschien verbleken hun vlekken dan een beetje.
Maar dat denk ik eigenlijk niet.
Gelukkig zijn ze ook een beetje in de rui, waarschijnlijk door alle emoties van de laatste tijd.
Die rui zal hen vast snel mooie nieuwe witte veren geven, zodat zij er weer pico bello en gezond uit gaan zien, zoals wij allemaal hier in de Tok tuin (de Geertruien daargelaten, als zij weer eens een geintje hebben uitgehaald).