Vorderingen (4)

                                                                                       Vera en Vita:

het kale schuurtje

Zo zag het schuurtje er maandagmorgen uit, voordat de timmerman ging beginnen al zijn gemaakte werkstukken erin te plaatsen.
Kaal nog, hè?
U begrijpt vast wel dat wij hier nog niet in kunnen wonen.
Er is geen stok voor ons om op te slapen.
Goed, dat zouden we eventueel op de grond kunnen doen voor een keertje, maar die grond is koud en hard, helemaal niet lekker om op te zitten of te liggen.
Gelukkig is er heel veel veranderd in één dag.

plateau met zitstok en mestplank

Want aan het eind van die dag is het zo geworden als op de foto hiernaast.
Dat was dus maandagavond.
De timmerman was klaar en Ma Tok was tevreden.
Nu kon zij zelf aan de slag.
De timmerman had voor elke klus van Ma Tok een keurig stapeltje achtergelaten. Zo kon zij zich niet vergissen in het sauzen, coaten en schilderen. Voor elk klusje was er namelijk een ander soort kwast en roller en voorraadbak.
Op dinsdagmorgen begon Ma Tok, gestoken in oude verfkleren, vrolijk aan de eerste klus: het sauzen van de muren.
Tenminste, dat had zij gedacht.

de inmiddels witte muur

Maar toen zij wilde beginnen zag zij hoe vreselijk stoffig alles was geworden van het timmeren en zagen. Dus er moest eerst gestofzuigd worden.
En alle nieuw aangebrachte spullen moesten worden verwijderd, en als dat niet kon, worden afgeplakt.
Zo begon Ma Tok eindelijk om half elf pas met het kwasten.
En dat viel behoorlijk tegen.
Alle randjes en hoekjes maakten het niet mogelijk om lekker met de roller even snel de muren te sauzen.
Wij kwamen nu en dan even bij haar kijken, om haar moed in te spreken. Dat vond zij erg fijn.

de binnentrap

Op de foto hierboven ziet u de trap van de vloer naar het plateau, waar wij gaan slapen. Hoog hè? Maar dan hebt u de trap aan de buitenkant van de schuur nog niet gezien.
Wij schrokken toen wij die zagen.

de buitentrap

Moeten wij daar opklimmen?
Ma Tok zegt dat het wel zal wennen en dat zij op het internet ook zulke hoge kippentrappen heeft gezien.
Gelukkig is de trap wel breder dan de meeste kippentrapjes, en hij is ook niet zo erg steil. En hij zit goed vast aan de muur met ijzeren beugels, terwijl het trapje in het hok dat we nu hebben alleen maar op één schroef leunt. En van die schroef valt het trapje wel eens af. Dus al met al is de nieuwe trap toch veiliger.
Helemaal bovenaan de lange trap zit een echt deurtje voor ons, dat heeft de timmerman speciaal gemaakt.
Het ziet er best stevig en mooi uit allemaal. Nu moeten allebei de trappen ook nog door Ma Tok geverfd worden. Wij waren benieuwd welke kleur ze gaan worden.
Aan het eind van die eerste dag had Ma Tok alleen de muren nog maar klaar, terwijl zij van plan geweest was ook de vloer al te doen. Die moest dus wachten tot de volgende dag. En toen zij vandaag, woensdag dus, halverwege de vloer was gekomen met de coating was het spul, dat erop gesmeerd moest worden al op.
Gelukkig kwam de timmerman nog even langs om een gaatje in de vloer dicht te maken en hij bracht later twee extra blikken coating.
Die gaat Ma Tok op de vloer smeren als het cement van het gat droog is.
En omdat ze nog tijd over had heeft ze toen de buitentrap nog geschilderd.
Wij verklappen niet welke kleur die nu is, dat ziet u de volgende keer wel op de foto.